W Cannes dobiegł końca 74. Międzynarodowy Festiwal Filmowy. Złotą Palmę otrzymał film „Titane” w reżyserii Julii Ducournau. To dopiero druga w historii Złota Palma przyznana kobiecie. Na czele jury stał Spike Lee, ale w składzie oceniającym filmy w Konkursie Głównym więcej było kobiet.
Złota Palma dla „Titane” to dopiero drugi film nagrodzony tą nagrodą, a wyreżyserowany przez kobietę. Wcześniej tylko Jane Campion za „Fortepian” otrzymała to wyróżnienie. Podobno Spike Lee zepsuł nieco niespodziankę i wcześniej zdradził laureata nagrody. „Titane” Julii Ducournau będzie prezentowany na festiwalu Nowe Horyzonty i trafi do kin dzięki Stowarzyszeniu Nowe Horyzonty.
To dopiero drugi film młodej francuskiej autorki, która wcześniej zachwyciła (wybraną) publiczność filmem „Mięso”. Po premierze w Cannes „Titane” wzbudził sporo kontrowersji i bardzo podzielił publiczność, decyzja ta więc ma bardzo symboliczny – bo niezależny i odważny - wydźwięk. „Wiem, że mój film nie jest doskonały, ale wydaje mi się, że żaden film nie jest doskonały w oczach tego, kto go zrobił. Teraz, gdy jestem dorosła i robię sama filmy, zdaję sobie sprawę, że perfekcja czasami budzi strach w oczach twórców. To jest słabość i siła. Jest tyle piękna, emocji, wolności, których nie da się zamknąć w utartych schematach. Dziękuję bardzo jury. Tą nagrodą pokazali państwo, że można w filmach ukazywać również inny świat” - mówiła. Jak piszą media „Titane” to „radykalna wizja horroru”.
W relacji na onet.pl przeczytać można: "Titane" opowiada historię Alexii, nihilistycznej mścicielki, która morduje szpilką do włosów i uprawia seks z samochodami. Jej życie zmienia się o 180 stopni, gdy ze względu na policyjny pościg musi przyjąć nową tożsamość. Trzydziestosiedmioletnia Ducournau, wraz z grającą główną rolę Agathe Rousselle, przekraczają tradycyjne definicje seksualności i płci, kontestują zasady współżycia społecznego, podważają zasady realizmu. "Titane" wykorzystuje kostium brutalnego horroru, by opowiadać o złożonych, delikatnych emocjach. To Złota Palma za wizję i odwagę. Za nieokiełznaną wizualną wyobraźnię i opowieść, która nie boi się przełamywania żadnych granic. Być może zwycięstwo Ducournau przełamie niechęć Francuzów do poważnego traktowania kina gatunkowego? Film od początku wzbudzał w kuluarach duże poruszenie i jego zwycięstwo nie jest wolne od kontrowersji. Krytyk Guardiana Peter Bradshaw nazwał "Titane" filmem "głupim i niepotrzebnym". "Titane" od początku do końca rozgrywa się w ramach wyraźnej konwencji, jest filmem pełnym nadmiaru, zbuntowanym w sposób niezwykle wystylizowany.
Grand Prix uhonorowano ex aequo Asghara Farhadiego za współczesną przypowieść o moralności i honorze "A Hero" i Juho Kuosmanena za "Compartment No. 6", czyli historię młodej Finki, która podczas podróży pociągiem konfrontuje się ze swoimi pragnieniami. Odbierając statuetkę, irański reżyser wspomniał, że pierwszy film krótkometrażowy zrobił 36 lat temu. Od tego czasu nie robię nic innego jak tylko piszę, tworzę filmy. Robię to mimo wszystkich przeszkód i innych kłopotów, które po drodze napotykam. Zawsze robiłem filmy, bo miałem nadzieję wynikającą z wielu pytań na temat społeczeństwa, jakie sobie zadawałem. Przekazywałem to w swoich filmach. Chciałem polepszyć tym samym świat pomimo presji, jaka była na mnie wywierana. Chcę działać na rzecz mojego kraju - powiedział. Kuosmanen przyznał z kolei, że jest wielkim fanem filmu Farhadiego. Nie wiem właściwie, co ja tutaj robię. Zadowoliłoby mnie, gdyby to po prostu pan otrzymał tę nagrodę - stwierdził.
Nagrodą za najlepszą reżyserię doceniono Leosa Caraxa za "Annette". To grająca konwencją musicalu opowieść o ciemnej stronie natury ludzkiej, zazdrości, kompleksach, niespełnieniu i łaknieniu uznania. Statuetka za najlepszą rolę kobiecą trafiła do Renate Reinsve, która w filmie "The Worst Person in the World" Joachima Triera zagrała 30-letnią Julie usiłującą poukładać swoje życie uczuciowe. Najlepszym aktorem okazał się Caleb Landry Jones, który w filmie "Nitram" Justina Kurzela wykreował postać chłopaka dokonującego masakry w australijskim Port Arthur. Ryusuke Hamaguchi i Takamasa Oe zostali laureatami nagrody za najlepszy scenariusz za "Drive My Car", czyli filmową adaptację opowiadania Harukiego Murakamiego poruszającą kwestie uwodzenia i uwikłania w miłosny trójkąt.
Nagrodę jury przyznano ex aequo filmom "Ahed's Knee" Nadava Lapida i "Memoria" Apichatponga Weerasethakula. Odbierając statuetkę, tajski reżyser podkreślił, że w swoim filmie opowiada o "wspomnieniach, które nas łączą". Właśnie w takim dziwnym czasie kino pozwala nam poczuć wspólnotę. Jesteśmy jednym organizmem, mamy bardzo podobne emocje, obawy i nadzieje. Chciałbym te wibracje związane z nadzieją wysłać do wszystkich tutaj obecnych, ale także do wszystkich tych, którzy znajdują się dzisiaj poza pałacem festiwalowym. Pomagajmy sobie wzajemnie. Budujmy wspólnie pokój - zaapelował. Także Lapid w swoim wystąpieniu mówił o nadziei i wierze w siłę kina. Dziękuję wszystkim innym nieostrożnym, nieracjonalnym ludziom kina - podsumował.
W trakcie uroczystości Honorową Złotą Palmę za całokształt twórczości odebrał włoski reżyser, scenarzysta i producent Marco Bellocchio. Twórca pierwszy raz pojawił się na canneńskim festiwalu w 1980 r., kiedy zaprezentował w konkursie głównym "Skok w pustkę". O główną nagrodę walczył siedem razy, ostatnio w 2019 r. z filmem "Zdrajca". W tym roku Bellocchio pokazał w sekcji specjalnej poruszający osobisty dokument "Marx Can Wait", w którym opowiada o samobójczej śmierci swojego brata bliźniaka.
Jury konkursu filmów krótkometrażowych, w którym zasiedli m.in. tunezyjska reżyserka i scenarzystka Kaouther Ben Hania i szwedzka reżyserka i aktorka Tuva Novotny, nagrodziło Złotą Palmą dla najlepszego krótkiego metrażu "All the Crows in the World" Tang Yi. Wyróżnienie otrzymała Jasmin Tenucci za "August Sky". Z kolei jury Złotej Kamery, obradujące pod przewodnictwem francuskiej aktorki Melanie Thierry, przyznało nagrodę za najlepszy debiut reżyserski Antonecie Alamat Kusijanovic za film "Murina".
Choć polskich akcentów w Konkursie Głównym nie było, pojawiły się one w towarzyszącym mu Un Certain Regard, gdzie rywalizowało 18 produkcji. Wśród nich współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej debiut Valdimara Johanssona "Lamb" (Islandia), za którego montaż odpowiada Agnieszka Glińska. W tej sekcji zwyciężył dramat "Unclenching The Fists" w reżyserii Kiry Kovalenko o młodej kobiecie, próbującej odciąć się od swojej rodziny.
Ponadto krótkometrażowa animacja "Bestie wokół nas" Polki Natalii Durszewicz zaprezentowana została w konkursie Cinefondation. Najlepszym krótkometrażowym filmem festiwalu został "All the Crows in the World" Yi Tanga. [opr. na podstawie onet.pl/interia/variety/pap]
Laureaci nagród: (wersja angielska)
COMPETITION
Palme d’Or: “Titane”
Grand Prix — TIE: Asghar Farhadi, “A Hero” and Juho Kuosmanen’s “Compartment No. 6”
Director: Leos Carax, “Annette”
Actor: Caleb Landry Jones, “Nitram”
Actress: Renate Reinsve, “The Worst Person in the World”
Jury Prize — TIE: Nadav Lapid “Ahed’s Knee” and Apichatpong Weerasethakul’s “Memoria”
Screenplay: Ryûsuke Hamaguchi, ”Drive My Car”
OTHER PRIZES
Camera d’Or: ”Murina,” Antoneta Alamat Kusijanović
Short Films Palme d’Or: “All the Crows in the World,” Tang Yi
Short Films Special Mention: “August Sky,” Jasmin Tenucci
Queer Palm: “The Divide”
UN CERTAIN REGARD
Un Certain Regard Award: “Unclenching the Fists,” Kira Kovalenko
Jury Prize: “Great Freedom,” Sebastian Meise
Prize for Ensemble Performance: “Bonne Mere,” Hafsia Herzi
Prize for Courage: “La Civil,” Teodora Ana Mihai
Prize for Originality: “Lamb,” Valdimar Johannsson
Special Mention: “Prayers for the Stolen,” Tatiana Huezo
DIRECTORS’ FORTNIGHT
Europa Cinemas Label: “A Chiara,” Jonas Carpignano
Society of Dramatic Authors and Composers Prize: “Magnetic Beats,” Vincent Maël Cardona
CRITICS’ WEEK
Nespresso Grand Prize: “Feathers,” Omar El Zohairy
Society of Dramatic Authors and Composers Prize: Elie Grappe and Raphaëlle Desplechin, “Olga”
GAN Foundation Award for Distribution: Elie Grappe and Raphaëlle Desplechin, “Zero Fucks Given”
Louis Roederer Foundation Rising Star Award: Sandra Melissa Torres, “Amparo”
CINÉFONDATION
First Prize: “The Salamander Child,” Theo Degen
Second Prize: “Salamander,” Yoon Daewoon
Third Prize — TIE: “Love Stories on the Move”, Carina-Gabriela Dasoveanu AND “Cantareira,” Rodrigo Ribeyro
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz