Niezwykły, uniwersalny i wielokrotnie już nagradzany film Pawła Łozińskiego zatytułowany "Film balkonowy" otrzymał nominację do najważniejszych europejskich nagród filmowych (EFA – European Film Awards). Zwycięzcę poznamy już 10 grudnia podczas uroczystej gali odbywającej się w tym roku w Reykjaviku. W ciągu roku od premiery film Pawła Łozińskiego został pokazany na blisko siedemdziesięciu międzynarodowych festiwalach filmowych zdobywając 26 nagród. Czas na Oscara!
Jak przeczytać można w obszernej informacji prasowej na temat tego wydarzenia: Na tę wiadomość czekaliśmy od końca sierpnia, dokładnie od chwili, w której dowiedzieliśmy się, że dokument Pawła Łozińskiego wraz z dwunastoma innymi tytułami znalazł się na krótkiej liście filmów z szansą na nominację do tegorocznych Europejskich Nagród Filmowych w kategorii Najlepszy Film Dokumentalny.
Europejska Nagroda Filmowa powstała w 1988 roku i jest uznawana za najbardziej prestiżową nagrodę honorującą europejskie filmy. Powszechnie nazywana odpowiednikiem amerykańskiego Oscara, przyznawana jest przez członków Europejskiej Akademii Filmowej. Obecną szefową akademii jest Agnieszka Holland, która na tym stanowisku zastąpiła Wima Wendersa. Pierwszym laureatem nagrody był Krzysztof Kieślowski za “Krótki film o zabijaniu”. Polskie filmy już kilkukrotnie były do niej nominowane, nierzadko wygrywając.
Wśród zwycięzców znalazł się też polski dokument. W 2017 roku podczas uroczystej gali odbywającej się wówczas w Berlinie zatriumfowała „Komunia” Anny Zameckiej. Czy film Pawła Łozińskiego powtórzy ten sukces i wyjedzie ze stolicy Islandii z nagrodą? Na pewno jest na dobrej drodze.
Wszystko zaczęło się w Locarno od pokazu w ramach prestiżowej sekcji La Semaine de la Critique, gdzie film doceniono przyznając mu Grand Prix/Prix SRG SSR. Tak znakomity początek był zapowiedzią niezwykle obiecującej dalszej festiwalowej kariery filmu. Dokument zaczął objeżdżać cały świat, zaczynając od najważniejszych europejskich wydarzeń, takich jak chociażby IDFA w Amsterdamie, CPH:DOX w Kopenhadze, Doc Aviv w Tel Avivie czy Ji.hlava IDFF. Przywoził nagrody z ZagrebDox, DOK Leipzig, FIPADOC czy Triestu, gdzie nie tylko uhonorowało go jury, ale i włoska widownia.
Jak się okazało dokument pokochano również na pozostałych kontynentach. „Film balkonowy” zaczął podróżować do Ameryki Północnej (m.in. True/False Film Festival, Atlanta Film Festival, Hot Docs Canadian International Documentary Festival w Toronto czy Big Sky Documentary Film Festival), Australii i Nowej Zelandii (m.in. Antenna Documentary Film Festival w Sydney, Doc Edge International Documentary Film Festival w Auckland czy Melbourne International Film Festival), a także do Ameryki Południowej, gdzie na brazylijskim It’s All True – 27th International Documentary Film Festival w Rio de Janeiro otrzymał nagrodę klasyfikującą AMPAS, czyli Akademii przyznającej Oscary. Oznacza to, że film bez dodatkowych warunków znajdzie się na tzw. long liście w kategorii Pełnometrażowy Film Dokumentalny i ma szansę na otrzymanie nominacji do Oscara.
W ciągu roku od premiery film Pawła Łozińskiego został pokazany na blisko siedemdziesięciu międzynarodowych festiwalach filmowych zdobywając 26 nagród!
Na tę niezwykłą popularność filmu na pewno ogromny wpływ ma jego uniwersalny charakter oraz bohaterowie, którzy pojawiają się pod balkonem polskiego dokumentalisty.
Film stara się odpowiedzieć na pytania, czy każdy może być bohaterem filmu, czy świat da się zamknąć w jednym kadrze? Reżyser Paweł Łoziński przygląda się ludziom ze swojego balkonu. Przechodzą uśmiechnięci, smutni, zamyśleni, zagapieni w telefony, młodzi i starzy. Mieszkańcy dzielnicy, albo przypadkowi goście, zwyczajni przechodnie. Autor zaczepia, zadaje pytania, rozmawia o tym jak radzą sobie z życiem. Stojąc tam z kamerą przez ponad 2 lata stworzył miejsce dialogu, świecki konfesjonał, przy którym każdy może się zatrzymać i opowiedzieć o sobie innym ludziom. Bohaterowie niosą w sobie zagadki i tajemnice, nie dają się łatwo zaszufladkować. Każda ludzka historia jest wyjątkowa, a życie jest nie do wymyślenia. „Film balkonowy” to radykalny powrót do początków kina, kiedy człowiek przychodził do kamery. Może wystarczy zatrzymać się na dłużej, żeby zobaczyć więcej?
Paweł Łoziński – ur. 1965 r. w Warszawie. Reżyser, scenarzysta, operator i producent filmów dokumentalnych. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Autor ponad 20 filmów do-kumentalnych wielokrotnie nagradzanych na polskich i międzynarodowych festiwalach. Robi pełne emocji autorskie filmy dokumentalne opowiadające o ludziach w sposób niezwykle intym-ny. Międzynarodowe uznanie zdobył swoim dokumentalnym debiutem “Miejsce urodzenia” (1992). Kolejne filmy „Siostry” (1999), „Taka historia”, (1999), „Chemia” (2009), „Ojciec i Syn” (2013), „Nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham” (2016), „Film balkonowy” (2021) - uznawane za nowa-torskie, otwierają nowe pola tematów i nieznane przestrzenie w filmie dokumentalnym. Laureat prestiżowych nagród festiwalowych, m.in. w Locarno, Rio de Janeiro, Paryżu, Lipsku i Krakowie. [informacja prasowa]
***
„Film balkonowy” to w ocenie autora bloga „Spór w kinie”, najlepszy film 2021 roku. WIELKIE KINO! Z uwagą obserwuję zabiegi ekipy o nominację do Oscara i mocno sprzyjam walce o to wyróżnienie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz