Rafał Wieczyński w Radzie PISF

Kilka dni temu w Radzie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej nastąpiła ważna zmiana. Minister Kultury powołał na to stanowisko Rafała Wieczyńskiego, który zastąpił zmarłego niedawno Janusza Głowackiego.

Rada Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej składa się z 11 członków, tworzą ją przedstawiciele twórców, producentów filmowych, związków zawodowych działających w kinematografii, kin, dystrybutorów, nadawców, operatorów telewizji kablowych i platform cyfrowych. Członków Rady Instytutu powołuje Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego na trzyletnią kadencję. Rada wytycza kierunki działania Instytutu oraz opiniuje jego roczne plany działalności i sprawozdania, także finansowe. Kadencja obecnej Rady PISF kończy się w listopadzie, a 15 listopada poznać mamy nową Radę PISF [więcej>>>].

Rafał Wieczyński to reżyser, producent i aktor. Jako aktor dał się poznać na początku swojej kariery, a wystąpił w takich filmach, jak m.in.: „Kartka z podróży”, „…jestem przeciw”, „Magnat”, „ESD”, „Biała wizytówka”, „Niezwykła podróż Baltazara Kobera” u Wojciecha Jerzego Hasa w roli głównej i po raz ostatni w 1994 roku w serialu i filmie „Panna z mokrą głową”. Jako zawodową drogę wybrał reżyserię, którą w Łodzi ukończył w 1991 roku. Po nakręceniu kilku etiud zadebiutował dobrze przyjętym filmem „Naprawdę krótki film o miłości, zabijaniu i jeszcze jednym przykazaniu”. Potem zrealizował trzy filmy dokumentalne („Zwycięzcy nie umierają”, „Świat Józefa” o rodzinie Ulmów oraz „Skrawek nieba”), a do kina fabularnego powrócił wraz z filmem i serialem „Popiełuszko. Wolność jest w nas” z Adamem Woronowiczem. Film obejrzało w kinach 1,31 mln widzów. Kolejnym przedsięwzięciem reżysera ma być oparty na faktach film, którego bohaterami będą Józef i Wiktoria Ulm przyjmujący w czasie okupacji pod swój dach ośmioro Żydów z rodzin Goldmanów, Grünfeldów i Didnerów.

Dziś Rafał Wieczyński postrzegany jest jako człowiek mocno związany z ekipą rządzącą, a w Ministerstwie Kultury ma bardzo silną pozycję i pracuje nad kilkoma kluczowymi dokumentami, które przynieść mają, zapowiadaną przez ministerstwo, zamianę w polskiej kinematografii (m.in. dotyczącą wprowadzenia zachęt produkcyjnych dla zagranicznych twórców).