piątek, 19 września 2025

Francja, Hiszpania, Dania do Oscara

Kolejne znaczące kinematografie wystawiły swoich kandydatów do Oscara w kategorii Pełnometrażowy Film Międzynarodowy. Do gry włączyły się na pewno Francja i Hiszpania, a Dania postawiła w tym roku na film dokumentalny. Oto konkurenci „Franza Kafki”.

We Francji co roku to jest duży problem, bo kandydatów do reprezentowania tego kraju w rywalizacji o międzynarodowego Oscara jest więcej, a miejsce jest tylko jedno. Zajmie je w tym roku film Jafara Panahiego „To był tylko przypadek”, tegoroczny zdobywca Złotej Palmy w Cannes. Francuzi nie zdobyli tego Oscara od 30 lat, a do nagrody wysyłają film niezrealizowany w ich ojczystym języku. To nie jest przeszkodą, za to zgodnie z regulaminem Akademii, film reprezentujący dany kraj musi mieć rodzimą kontrolę artystyczną nad produkcją. Wszystko zależy od interpretacji i myślę, że Francuzi dopełnili formalności.

„To był tylko przypadek” jest jednym z faworytów kategorii Pełnometrażowy Film Międzynarodowy. Nie tylko z powodu zdobycia Złotej Palmy, ale przede wszystkim dzięki wadze tematu, randze reżysera i sytuacji mającej miejsce w Iranie.

Kilka lat temu Panahi został uwięziony za swoją twórczość i skazany na sześć lat więzienia w Iranie. Odsiedział dwa lata, zanim wyszedł na wolność w 2023 roku po strajku głodowym. Zamiast się ukrywać, natychmiast zaczął pracować nad filmem „To był tylko przypadek”, który może być jego najbardziej krytycznym filmem przeciwko rządowi Iranu.

Małżeństwo z kilkuletnią córką wraca wieczorem do domu, jednak w trakcie podróży awaria samochodu zmusza ich do podjechania do pobliskiego warsztatu. Na miejscu otrzymują pomoc, jednak całej sytuacji z oddali przygląda się mechanik samochodowy Vahid. Mężczyzna rozpoznaje w kliencie komisarza irańskiej policji, który torturował go w trakcie przesłuchań po antyrządowych protestach. W dobrym człowieku budzi się niespodziewanie żądza zemsty.

Na finałowej liście francuskich kandydatów były też m.in. filmy „Nowa fala” Richarda Linklatera i „Mała siostra”.

 

Hiszpania postawiła na „Sirât”, który w Cannes zdobył Nagrodę Jury. Film od dziś znajduje się w ogólnopolskiej dystrybucji.

„Sirât” to najbardziej elektryzujący film tegorocznego festiwalu w Cannes, który zasłużenie zdobył Nagrodę Jury. Opowieść o ojcu desperacko szukającym córki na pustynnych, nielegalnych rave’ach w Maroku, to odjazdowe połączenie survivalowego thrillera spod znaku Ceny strachu z apokaliptyczną wizją Mad Maxa. Fenomenalnie nakręcony Sirât trzyma w napięciu, zachwyca znakomitą ścieżką dźwiękową Kangdinga Raya i nie daje o sobie zapomnieć. To kino totalne! – można przeczytać w internecie. Zdecydowanie znakomite KINO!

 

W zeszłym roku wybrali „Dziewczynę z igłą” Magnusa von Horna, w tym roku postawili na dokumentalny „Pan Nikt kontra Putin”, wyżej stawiając go od „Ostatniego wikinga”. Dokument był pokazywany w Polsce na Millennium Docs Against Gravity, a potem na wielu innych festiwalach.

W oficjalnym opisie przeczytać można: Pasza, nauczyciel z małego miasta na Uralu, filmuje narzucony uczniom po wybuchu wojny dryl wojskowy oraz strach i niepewność mieszkańców.

Pasza jest nauczycielem w małym miasteczku na Uralu. Pracuje w tej samej szkole, do której sam uczęszczał. Lubi Karabasz z jego sowieckimi budynkami i oddaleniem od metropolii. Przede wszystkim jednak ceni sobie ciekawość i entuzjazm swoich uczniów, których często filmuje jako szkolny kronikarz. Jego gabinet jest bezpieczną przystanią dla punków i innych buntowników. Jednak wszystko zmienia się, gdy po agresji na Ukrainę Putin wprowadza patriotyczną politykę, która skutkuje militaryzacją szkół w Rosji. Pasza kontynuuje kronikarską pracę, filmując narzucony uczniom dryl wojskowy, deklaracje lojalności nauczycieli, strach i niepewność całego miasteczka. Najbardziej poruszające w tym filmie są reakcje nastolatków na nową sytuację.

Film rejestruje bolesne, drobne szczegóły – szybkie spojrzenie jednej z ulubionych uczennic, które zaprzecza jej pozornemu spokojowi po wcieleniu brata do wojska czy ujęcie dwóch bliskich przyjaciół tuż po ukończeniu szkoły średniej, w przeddzień wyjazdu do wojska. Pasza zdaje sobie sprawę, że sytuacja dookoła niego się zagęszcza. Po zakończeniu roku szkolnego nic już go w Karabaszu nie trzyma…

 

Wyścig jest już bardzo gorący, na liście zgłoszonych filmów jest wiele bardzo cenionych dzieł, które uznaje się za faworyta tej kategorii.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz