[POKAZ FILMOWY] Na cykl spotkań z przedwojennym
kinem jidysz w wydaniu online zaprasza Filmoteka Narodowa – Instytut
Audiowizualny i Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma. 3
czerwca o godz. 20:00 w serwisie Ninateka (ninateka.pl) oraz na stronie ŻIHu (jhi.pl)
odbędzie się pokaz filmów "Mir kumen on" Aleksandra Forda oraz "W walce o zdrowie".
Cykl jest kontynuacją wspólnego
projektu Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego i Żydowskiego
Instytutu Historycznego, zapoczątkowanego w 2018 roku, podczas którego w
warszawskim kinie Iluzjon pokazywane były filmy w jidysz z okresu
międzywojennego. Projekcje każdorazowo poprzedzone były prelekcjami
specjalistek i specjalistów z ŻIH i FINA.
Mir kumen on (1936) przedstawia
życie codzienne Sanatorium im. Włodzimierza Medema w podwarszawskim
Miedzeszynie, stosowane tam nowatorskie metody wychowawcze i lecznicze. W
latach 1926–1939 leczyło się w nim prawie 10 000 zagrożonych gruźlicą dzieci z
ubogich robotniczych rodzin żydowskich. W 1942 roku pracownicy i podopieczni
sanatorium zostali przewiezieni do obozu zagłady w Treblince.
W momencie realizacji Mir kumen
on Aleksander Ford miał 27 lat. Całość zdjęć wykonano latem 1935 roku. W filmie
nie występują aktorzy, jest pełen autentyzmu i stanowi rzadki obraz prawdziwego
życia żydowskich dzieci w przedwojennej Polsce. Producentem Mir kumen on było
Stowarzyszenie Sanatorium Dziecka im. Włodzimierza Medema, a współfinansowała
go żydowska socjalistyczna partia Bund. Film miał wspierać zbiórkę pieniędzy na
leczenie dzieci.
Film prezentuje m.in. nowoczesne
metody leczenia stosowane w sanatorium, ale ma też jasną wymowę ideową: jest
apelem o solidarność (klasową) i tolerancję (narodową). Oskarżenia o promowanie
komunizmu, wsparte antysemicką nagonką sprawiły, że Mir kumen on stał się w
Polsce ofiarą cenzury.
Ostatecznie film nie został
dopuszczony do dystrybucji kinowej i wyświetlany był tylko podczas tajnych
projekcji oraz zamkniętych pokazach prasowych. Pracownikom Sanatorium wywieźli
kopię Mir kumen on do Francji. Pierwszy pokaz filmu zatytułowanego Nous
arrivons (My przychodzimy) odbył się w marcu 1936 roku w paryskiej Salle
Pleyel, a słowo wstępne wygłosił Luis Buñuel. To właśnie z Francji, od Serge’a
Bromberga (francuski popularyzator kina niemego, nazywany Indianą Jonesem
zaginionych filmów, założyciel Lobster Films, gość specjalny 16. edycji Święta
Niemego Kina) i Léi Minczeles (inicjatorka projektu z francuskiego Medem Center)
wypłynęła inicjatywa, aby dzieło Forda odnowić i przywrócić międzynarodowej
publiczności.
Przywrócenie filmu było możliwe
dzięki wspólnemu projektowi Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego,
The Museum of Modern Art, Deutsche Kinemathek oraz Lobster Films.
Jako uzupełnienie filmu
Aleksandra Forda pokazany zostanie krótkometrażowy dokument W walce o zdrowie
(Ba-maawak al ha-brijut), zrealizowany przez Jeannota Leona w 1937 roku.
Powstał na zlecenie Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej w Polsce. O
dokumencie nie pojawiają się żadne wzmianki w prasie, można więc przypuszczać,
że nie był dystrybuowany w kinach, a jedynie pokazywany jako film instruktażowy
podczas spotkań TOZu.
Partnerem pokazu jest Żydowski
Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma. [informacja prasowa]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz