Tematem cyklu zapoczątkowanego w 2020 roku „Zbliżenie na…” jest podczas 46. FPFF design i grafika. Wydarzenie koncentruje się na przenikaniu się świata filmu z branżami kreatywnymi działającymi na polu wzornictwa przemysłowego, grafiki, w tym grafiki komputerowej oraz komiksów. Podczas pitchingu komiksowego wydawcy i autorzy zaprezentują przedstawicielom branży filmowej wybrane powieści graficzne wydane w Polsce w ostatnich latach.
Komiksy, które zostaną omówione, zostały dobrane specjalnie pod kątem ich podatności na przeniesienie na ekran oraz różnorodności formalnej i tematycznej. Prezentacja obejmie zatem przykłady komiksu obyczajowego, komiksu kryminalnego czy komiksu grozy, z uwzględnieniem tytułów adresowanych zarówno do dorosłego, jak i młodego odbiorcy, wydawanych w Polsce i za granicą. W finałowej części wydarzenia będzie miała miejsce prezentacja firmy Platige Image – partnera wydarzenia.
Prezentowane komiksy:
„Yorgi” – Dariusz Rzontkowski wyd. Kultura Gniewu
„Syn” – Benedykt Schneider wyd. Kultura Gniewu
„Wartości rodzinne” – Michał Śledziński wyd. Kultura Gniewu
„Poczwarki” – Gosia Kulik wyd. Kultura Gniewu
„Fugazi” – Marcin Podolec, wyd. Kultura Gniewu
„Stolp” i „Rita” – Daniel Odija, Wojciech Stefaniec, wyd. Timof i cisi wspólnicy
„Rodacy” – Jakub Topor, wyd. Timof i cisi wspólnicy
,,Czarna studnia” Igor Jarek, Judyta Sosna, wyd Kultura Gniewu
„Pan żarówka” – Wojciech Wawszczyk, wyd. Kultura Gniewu
“Totalnie nie nostalgia” – Jacek Frąś, Wanda Hagedon wyd. Kultura Gniewu
Prowadzenie: Katarzyna Borowiecka
Szymon Holcman: Na granicy światów, czyli o komiksie słów kilka [ONLINE]
Współczesny komiks jest prawie równolatkiem fotografii, a jednak cały czas znajdzie się ktoś, kto zapyta niedowierzając „czy komiks to w ogóle sztuka?”. Od zawsze był z nim problem – operując na granicy sztuk wizualnych i literatury budził konfuzję, a nawet zaniepokojenie. Przez dostojnych akademików nazywany był bękartem, a jednocześnie pokochały go miliony czytelników na całym świecie. W ostatnich dekadach intensywne flirtuje z kinem, które też nie zawsze wie, jak podejść do tego dziwnego sposobu opowiadania historii. Dosłownie? A może klucz kryje się gdzie indziej?
Patrycja Mucha: Opowieść przedmiotów – design w kinie o przeszłości [ONLINE]
Olga Drenda w „Duchologii polskiej” pisze o tym, jak pamięć społeczeństwa kształtują obrazy z epoki – zdjęcia wywołane z kiepskiej jakości klisz tworzą z Polski krainę wiecznego lata. Oglądane po latach nie są już jednak niedoskonałymi odbitkami, ale źródłem wiedzy. W kinie polskim jest podobnie – im bardziej oddalamy się od wydarzeń z przeszłości, tym mocniej obrazy historii stają się nie tyle niedoskonałe (takimi były od początku), ile przemielone przez zawodną pamięć kultury. Zanika w niej świadomość niuansu i ułomności obrazów, niezdolnych do pełnego oddania rzeczywistości. Kino, ze swej natury narracyjne (nieliczni próbują z tym walczyć), prowadzi widzów i widzki zarówno przez życie swoich bohaterów, jak i przez Historię przez wielkie „H” – wydaje się zatem stworzone do opowiadania. Czy zawsze oddaje jednak koloryt Historii, jej zniuansowanie i ducha, czy wręcz przeciwnie: wywołuje – jak kiepskiej jakości klisze – pewne nie do końca zgodne z prawdą wrażenie? Jaka jest relacja między rekwizytami i designem filmu dziejącego się w przeszłości a samą przeszłością?
Polska Rzecz [ONLINE]
Cykl Instytutu Adama Mickiewicza o krajowej sztuce projektowania. Opowiada o konkretnych przedmiotach, rekonstruując historię ich powstania oraz pokazując ich funkcję w przestrzeni. Przedstawia również sylwetki twórców i projektantów. Program ma charakter edukacyjny, zawiera wywiady z kuratorami i historykami sztuki. Za portretowanymi przedmiotami wyruszono w podróż po całej Polsce, odwiedzając fabryki, gdzie powstają, a także dokumentując miejsca, gdzie wciąż są eksponowane. Jednocześnie program przybliża najnowszą historię Polski i Świata.
Miejsce wydarzenia: Hotel Mercure Gdynia Centrum, Sala Omega [informacja prasowa]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz