wtorek, 10 września 2024

Zmarł James Earl Jones, jedyny i niepowtarzalny

W wieku 93 lat zmarł James Earl Jones, aktor którego kariera trwała ponad 60 lat. Wystąpił w wielu rolach w filmach kinowych, telewizyjnych i teatralnych. To jego głosem mówił Darth Vader w "Gwiezdnych wojnach", co uczyniło z Jonesa gwiazdę popkultury.

James Earl Jones urodził się w 1931 roku na farmie w Arkabutla, Missisipi. Jego ojciec, Robert Earl Jones, wkrótce potem opuścił dom, aby zająć się własną karierą aktorską (pamiętny Luther w „Żądle”).  Pokonawszy poważne jąkanie w dzieciństwie, Jones stał się jednym z pionierskich czarnoskórych aktorów swojego pokolenia. Debiutował na Broadwayu w 1958 roku w Cort Theatre — przemianowanym w 2022 r. na James Earl Jones Theatre. Ostatnią rolę filmową zagrał w 2021 roku w „Książę w Nowym Jorku 2”.

Zagrał w ponad 80 filmach, a jednym z pierwszych ważnych występów była rola u Stanleya Kubricka w "Dr Strangelove". To on zagrał pierwszego czarnoskórego prezydenta USA, w filmie "The Man" z 1972 roku. Inne jego rozpoznawalne role to m.in. "Conan Barbarzyńca", "Pola marzeń", dubbing w "Królu Lwie" (Mufasa!), "Czas patriotów" (i inne tytuły z tego cyklu), "Książę w Nowym Jorku" (i jego sequel). Jednak ta najsłynniejsza to rola głosem w cyklu filmów z serii „Gwiezdne wojny”, która zbudowała charakter złowieszczego Dartha Vadera. Za pracę przy pierwszym filmie z tej serii, w 1977 roku, otrzymał wynagrodzenie w wysokości 7 tysięcy dolarów, ale odmówił uznania go za aktora, który zagrał tę postać (w tej roli David Prowse). Jones użyczał głosu Vaderowi jeszcze wiele razy, po raz ostatni w serialu Disney+ „Obi-Wan Kenobi”, ale upoważnił firmę LucasFilm do wykorzystywania nagrań archiwalnych i technologii AI w celu odtworzenia głosu Vadera.

Jego dorobek telewizyjny obejmuje ponad 70 ról, w tym wiele filmów i miniseriali, takich jak „Korzenie”, powtarzające się role w „LA Law”, „Homicide 3: Life on the Street” i „Everwood”, a także role gościnne w takich programach jak „Simpsonowie”, „Picket Fences”, „Prawo i porządek”, „Frasier”, „Teoria wielkiego wybuchu” i „House”.

Jones był nominowany do czterech nagród Tony i zdobył dwie, w 1969 roku za rolę boksera Jacka Johnsona w „The Great White Hope” (którego powtórzył w filmie w 1970 roku, otrzymując jedyną nominację do Oscara) oraz w 1987 roku za rolę Troya Maxsona w dramacie Augusta Wilsona „Fences”, nagrodzonym nagrodą Pulitzera. Był nominowany do ośmiu nagród Emmy.

Jones otrzymał nagrodę Kennedy Center Honor w 2002 r., nagrodę Screen Actors Guild Life Achievement w 2009 r., honorowego Oscara w 2011 r. oraz nagrodę Tony Award za całokształt twórczości w 2017 r. Nagroda Grammy w 1977 r. za album spoken word sprawiła, że ​​Jones znalazł się w gronie nielicznych aktorów, którzy mają na koncie EGOT (Emmy, Grammy, Oscar, Tony).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz