15 marca br. do polskich kinach powróci po ponad 50 (!) latach zrekonstruowane cyfrowo „Na samym dnie” Jerzego Skolimowskiego. Film, który przez krytyków bywa uznawany, za najlepsze dokonanie autora “IO” a także film, którego pokazy, z powodu zawiłości prawnych związanych z wykorzystaną w filmie piosenką, na długie lata zostały wstrzymane.
Dystrybutorem filmu jest Reset - popularyzator klasyki filmowej, który z sukcesem wprowadził w listopadzie ub. roku głośne “Opętanie” Andrzeja Żuławskiego.
Zrealizowane za granicą “Na samym dnie”, które w Polsce było w latach 70. rozpowszechniane zgodnie z wymogami ówczesnej cenzury a potem na lata zniknęło z kinowych i telewizyjnych ekranów było owiane legendą. W momencie premiery krytycy pisali o nim: “Dzieło geniusza. Na samym dnie ma nie tylko to, co najlepsze u Goddarda, Truffauta, Polańskiego, ale jeszcze więcej” (Andrew Sarris, Village Voice), “Połączenie polskiego wdzięku i brytyjskiego humoru udało się całkowicie dawnemu asystentowi (w rzeczywistości Skolimowski był scenarzystą - przyp.) Wajdy i Polańskiego. Można by dzięki temu nazwać jego film Diamentem w wodzie. Jest w nim przenikliwość Polańskiego i romantyzm Wajdy. Skolimowski posiadł sztukę wyrażania rzeczy intymnych w sposób ostry i precyzyjny a jednocześnie lekki" (Georges Bratschi, La Tribune de Geneva)
Swingujący Londyn końca lat sześćdziesiątych. Nastoletni Mike rozpoczyna swoją pierwszą pracę w miejskiej łaźni, w której poznaje starszą o kilka lat Susan. Zauroczony kobietą chłopak zaczyna zabiegać o jej względy. Poddając się całkowicie urokowi Susan, nie dostrzega prowadzonej przez nią gry.
„Na samym dnie” jest drugim anglojęzycznym i trzecim zrealizowanym za granicą (nie licząc nowelowego Dialog 20-40-60) filmem w dorobku Jerzego Skolimowskiego. Opowieść o wchodzącym w dorosłość nastolatku i budzącym się w nim pożądaniu zyskała uznanie krytyków już w momencie swojej premiery a jego pierwsze pokazy odbyły się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji (w tamtym okresie na Festiwalu nie przyznawano nagród). Wcielająca się w postać Susan, Jane Asher była nominowana do nagrody BAFTA w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Sam twórca po latach mówił: “Mogę być naprawdę dumny z tego filmu”.
Historia obsesyjnej miłości opowiedziana przez polskiego twórcę ma wspaniałą ścieżkę dźwiękową stworzoną przez piosenkarza i autora tekstów Cata Stevensa oraz niemiecki zespół The Can. Wcielająca się w postać Susan, Jane Asher była nominowana do nagrody BAFTA w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa.
Więcej informacji o filmie i seansach: film.resetowanie.com [informacja prasowa]
Szukajcie filmu w swoich kinach! Uwaga Szczecin, pokaz zaplanowałem na maj, z okazji urodzin legendarnego twórcy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz