18 maja w warszawskim Teatrze Dramatycznym odbyła się gala wręczenia nagród jubileuszowej 20. edycji MDAG. Grand Prix - Nagroda Banku Millennium trafiła do filmu „Apolonia, Apolonia” Lei Glob. W Konkursie Polskim wygrał film „Skąd dokąd” Macieja Hameli.
Swoje nagrody lokalne w Konkursie Głównym przyznały tego dnia także trzy miasta - Wrocław (Grand Prix Dolnego Śląska powędrowało do filmu „Pustelnik z Treig”, reż. Lizzie MacKenzie), Gdynia (Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni trafiła do filmu „Pod niebem Damaszku”, reż. Heba Khaled, Talal Derki, Ali Wajeeh ) oraz Bydgoszcz (BYDGOSZCZ ART.DOC AWARD otrzymały ex aequo filmy „Nie znikniemy”, reż. Alisa Kovalenko oraz „Niewinność”, reż. Guy Davidi). 19 maja poznamy zwycięskie filmy podczas uroczystych gal w Katowicach oraz Poznaniu.
LAUREACI 20. EDYCJI FESTIWALU MILLENNIUM DOCS AGAINST GRAVITY:
Nagroda Banku Millennium – Grand Prix: „Apolonia, Apolonia”, reż. Lea Glob
W Konkursie Głównym 20. Millennium Docs Against Gravity o Grand Prix – Nagrodę Banku Millennium i 8 000 euro walczyło 12 filmów. Najlepszy wyłoniło jury w składzie: Jonas Rasmussen – duńsko-francuski reżyser filmowy, twórca „Przeżyć”, Grażyna Torbicka – dziennikarka i krytyczka filmowa oraz Mehrdad Oskouei – irański niezależny twórca filmów dokumentalnych.
Uzasadnienie: Grand Prix - Nagrodę Banku Millennium otrzymał film o sztuce, przyjaźni i kobiecości. Powstały na przestrzeni 13 lat film powoli pozwala nam odkryć, w jaki sposób wewnętrzne życie bohaterki i reżyserki odzwierciedlają się nawzajem. Historia pokazana w filmie staje się opowieścią o tym, jak obecność sztuki w naszym życiu może przynieść wyzwolenie. Film jest tragiczny, dramatyczny i zabawny, jednak nigdy nie manipuluje naszymi emocjami. Cieszymy się, że możemy przyznać główną nagrodę 20. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity „Apolonii, Apolonii” w reżyserii Lei Glob.
Wyróżnienia:
„Niewinność”, reż. Guy Davidi
„Pod niebem Damaszku”, reż. Heba Khaled, Talal Derki, Ali Wajeeh
Uzasadnienie: Tegoroczna edycja konkursu była pełna niezwykłych filmów, dlatego zdecydowaliśmy się przyznać dwa specjalne wyróżnienia.
Grand Prix Dolnego Śląska (Wrocław): „Pustelnik z Treig”, reż. Lizzie MacKenzie
W tym roku już po raz dwunasty zostało przyznane Grand Prix Dolnego Śląska. Lokalne jury w składzie: Kamil Bałuk – reportażysta, dziennikarz, dr hab. Magdalena Barbaruk – pracująca w Instytucie Kulturoznawstwa UWr oraz Kostiantyn Pochtar - ukraiński muzyk, multiinstrumentalista i songwriter, przyznało nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego w wysokości 3000 euro dla najlepszego filmu wyłonionego spośród dwunastki startującej w Konkursie Głównym.
Uzasadnienie: Za spojrzenie, które jest esencją uważności; jedyną możliwą formą zjawiania się czasu, które udaje się w kinie, zwłaszcza dokumentalnym. Za precyzję i talent, których nie można zapisać w scenariuszu. Za obraz, który jest spektakularny, ale nie przez perfekcję kadru, lecz doskonałość wyższego rzędu biorącą formę z życia, życia właściwie przeżytego. Za wybór bohatera, który jest ekstremalnie wolny, radykalny, ale nie odpycha od siebie ludzi. Przeciwnie: nie można od niego oderwać wzroku i myśli. Za traktowanie filmu jako medium, które nie jest celem ostatecznym, bo dużo bardziej liczy się przyjaźń. Za przypomnienie, że chodzi o życie mimo wszystko.
Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni: „Pod niebem Damaszku”, reż. Heba Khaled, Talal Derki, Ali Wajeeh
W Gdyni została wręczona nagroda Prezydenta Miasta Gdyni w wysokości 15 000 zł przyznana przez jury w składzie: Magda Danaj – rysowniczka i ilustratorka, Karol Starnawski – reżyser, Stefan Wesołowski – kompozytor i skrzypek.
Uzasadnienie: Za przejmujący i szlachetny wizualnie obraz współczesnych kobiet w ich dążeniu do podmiotowości i wyzwolenia spod brutalnej opresji.
Wyróżnienie: „Pianoforte”, reż. Jakub Piątek
Uzasadnienie: Za czułość i empatię ubraną w imponującą formę filmową.
BYDGOSZCZ ART.DOC AWARD: ex aequo „Nie znikniemy”, reż. Alisa Kovalenko i „Niewinność”, reż. Guy Davidi
Nagrodę Bydgoszcz ART.DOC Award 2023 o wartości 2000 Euro autorce_autorowi najlepszego filmu z Konkursu Głównego przyznało jury w składzie: Bożena Januszewska - kuratorka wystaw, aranżerka, scenografka i projektantka wnętrz, Anna Osławska - adwokat, prowadzi kancelarię adwokacką w Bydgoszczy, Jakub Zalewski - reżyser i scenarzysta.
Uzasadnienie: W tym roku postanowiliśmy podzielić nagrodę pomiędzy dwa filmy, które pośród innych bardzo dobrych tytułów wyjątkowo nas poruszyły. Za opowiedzenie losów młodych ludzi, dzieci uwikłanych w piekło wojny, biernie poddających się brutalnym regułom stworzonym przez dorosłych i opresyjne systemy polityczne. Bliscy nam, młodzi bohaterowie tuż za naszą granicą nie utracili jeszcze marzeń, które na pewnym etapie filmu wydają się fikcją. Ich wiara i determinacja daje nam nadzieję, pomimo panującej w tle wojny „Nie znikniemy”… „Niewinność”… a właściwie jej utrata, pozostawia na długo niekończące się pytania: dlaczego? dlaczego?
Honorowe wyróżnienie Okręgowej Rady Adwokackiej w Bydgoszczy dla Najlepszej produkcji dotykającej problematyki praw człowieka: „W teatrze przemocy”, reż. Łukasz Konopa, Emil Langballe
Nagroda dla Najlepszego Filmu Polskiego: „Skąd dokąd”, reż. Maciek Hamela
W Konkursie Polskim na 20. MDAG o Nagrodę dla Najlepszego Filmu Polskiego oraz 3000 euro walczyło 11 filmów. Najlepszy wyłoniło jury w składzie: Anna Tatarska – krytyczka filmowa, dziennikarka, Eric Hynes – kurator Museum of the Moving Image (MoMI) i Sirkka Möller – członkini komisji selekcyjnej sekcji Panorama na Berlinale.
Uzasadnienie: W świecie znieczulonym przez okrucieństwo i wojnę stworzenie filmu, który nas porusza, pokazując to, co wydaje nam się, że już wiemy, okazuje się nie lada osiągnięciem. Przez umieszczenie siebie na drugim planie i skupieniu się na ocalałych osobach, Maciek Hamela daje ich historiom i cierpieniu bezpieczną przestrzeń, jaką staje się minibus, którym ewakuuje ich w nieznaną przyszłość. „Skąd dokąd” to przykład o tym jak prostymi, a zarazem efektywnymi, środkami można stworzyć film dokumentalny, który daje tak samo wiele jak bierze z opisywanej rzeczywistości. Hamela osiąga szczerość, pozostając wierny swoim bohaterom i bohaterkom – przyjmując postawę, która jest potrzeba dziś bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
Wyróżnienie: „Prawy chłopak”, reż. Hanna Nobis
Uzasadnienie: Wyjątkowy debiut, który towarzyszy bohaterowi w trakcie poszukiwań własnej ścieżki w życiu. Ta podróż prowadzi go przez serię radykalnych transformacji. W zaledwie 84 minutach reżyserka filmu, Hanna Nobis, podąża za młodym człowiekiem przez pełną wydarzeń narrację, uchwytując zarazem różnorodność politycznego spektrum, a także szereg odcieni i kolorów dyskursu młodych ludzi w dzisiejszej Polsce.
Nagroda Smakjam za Najlepszą Produkcję w Konkursie Polskim: „Pianoforte”, reż. Jakub Piątek, producent: Maciej Kubicki
Filmy prezentowane w Konkursie Polskim miały szansę na Nagrodę Smakjam za Najlepszą Produkcję – 3000 euro lub równowartość tej sumy w formie usług postprodukcyjnych – przyznawaną przez studio Smakjam. Zwycięski tytuł wybrał zespół partnera.
Uzasadnienie: Nagradzamy „Pianoforte” Jakuba Piątka, który pozwala nam zajrzeć za kulisy Konkursu Chopinowskiego. Dzięki doskonałej reżyserii świata muzycznej rywalizacji nie oglądamy z zewnątrz, ale dzielimy z uczestnikami ich emocje, stres, nadzieje i rozczarowania. Produkcyjna skala tego filmu, realizowanego w kilku krajach i poprzedzonego imponującym researchem, nie przesłania twórcom rzeczy najważniejszej: bohaterów.
Nagroda Stowarzyszenia Kin Studyjnych w Konkursie Polskim: „Skąd dokąd”, reż. Maciek Hamela
Nagrodą jest wsparcie kampanii promocyjnej zwycięskiego filmu w kinach w kwocie 8 000 złotych. Zwycięzcę wybrało w jury w składzie: Magdalena Cichocka - Kino Bajka (Darłowo), Piotr Szczyszyk - Kino Pałacowe (Poznań), Rafał Mościcki - Kino Meduza (Opole).
Uzasadnienie: „Skąd dokąd” to poruszający film dokumentalny o ucieczce ludzi, którzy w jednej chwili stali się wojennymi uchodźcami. Przemierzający setki kilometrów azyl, którym w akcie bohaterskiego niesienia pomocy staje się samochód prowadzony przez reżysera filmu Macieja Hamelę, jest miejscem rozmów, zwierzeń, chwilą oddechu a nawet transportem medycznym. Staje się też ważnym uzmysłowieniem i przypomnieniem, z jaką skalą tragedii mamy do czynienia od 24 lutego 2022 roku. Film ten to uniwersalna przestroga, akt oskarżenia i niezwykle odważne świadectwo czasu wojennej pożogi, dramatu milionów osób i naszych sąsiadów. „Skąd dokąd” to skromny, precyzyjnie zrealizowany i – co najważniejsze – potrzebny obecnie film dla wszystkich widzów w Polsce, by ponad rok od rozpoczęcia rosyjskiej agresji wciąż pamiętać o Ukrainie.
Nagroda dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego: „Silos”, reż. Zsófia Paczolay
Po raz drugi na festiwalu został zaprezentowany Konkurs Filmów Krótkometrażowych, których długość nie przekracza 45 minut. Dzięki swojej zróżnicowanej tematyce stanowią idealny punkt wyjścia do poznania zagadnień rozwiniętych w filmach pełnometrażowych, prezentowanych na festiwalu. Nagroda w tym konkursie ma wysokość 2000 euro, a jego patronem jest TikTok. Nagrodę przyznało jury w składzie: Beata Pacak – selekcjonerka stacji CANAL+Polska i kanału Ale kino+, Emilia Mazik – niezależna programerka filmowa oraz Veton Nurkollari – dyrektor artystyczny DokuFest w Kosowie.
Uzasadnienie: Tajemnicza gra światłem i ciemnością oraz ciszą i muzyką gwarantuje w przypadku nagrodzonego przez nas filmu niepowtarzalne doznania. Wyjątkowe zdjęcia i nastrojowy dźwięk wciągają widza w ciemne korytarze i zakurzone przestrzenie gigantycznej budowli. Pomimo ekstremalnych warunków pracy bohater czuje się tam jak w domu i pozostaje zaskakująco spokojny. Jury ma przyjemność nagrodzić film „Silos" w reżyserii Zsófii Paczolay i Nory Ananyan.
Wyróżnienie: „Jeszcze mnie nie znasz”, reż. Joanna Krzyżewska
Uzasadnienie: Niekonwencjonalne środki filmowe mogą zostać wykorzystane jako narzędzie terapeutyczne, pomagające przezwyciężyć lęki i podzielić się głęboko skrywanymi emocjami. Tak właśnie stało się w przypadku wyróżnionego przez nas filmu. Za angażujący i intymny portret rodziny wzbogacony o społeczny komentarz na temat trudów macierzyństwa. Jury z przyjemnością wyróżnia film „Jeszcze mnie nie znasz" w reżyserii Joanny Krzyżewskiej.
Nagroda za Najlepsze Zdjęcia: „W teatrze przemocy”, reż. Łukasz Konopa, Emil Langballe, operator: Kacper Czubak
Operator filmu nagrodzonego za najlepsze zdjęcia otrzymał 2000 euro. W konkursie znalazło się 10 tytułów, które zachwycają stroną wizualną. Zwycięzcę wybrało jury w składzie: Małgorzata Szyłak – operatorka filmowa, Weronika Ławniczak – fotografka oraz Bogdan Dziworski – operator filmowy, fotograf i reżyser.
Uzasadnienie: Za połączenie rzemiosła z wrażliwością, świadome prowadzenie kamery i znakomite wyczucie światła naturalnego, co w efekcie zatarło granice między rejestracją dokumentalną a fabularną kreacją. Nagrodę za najlepsze zdjęcia przyznajemy jednogłośnie Kacprowi Czubakowi za film „W teatrze przemocy”.
Nagroda Amnesty International Polska: „Siedem zim w Teheranie”, reż. Steffi Niederzoll
Nagroda Amnesty International Polska w wysokości 3000 euro jest podziękowaniem dla tych, którzy swoją pracą filmową pokazują, czym są prawa człowieka. Zwycięski film spośród 12 nominowanych wybrało jury w składzie: Anna Błaszczak–Banasiak – dyrektorka Amnesty International Polska, Kacper Gwardecki – członek Zarządu Stowarzyszenia Amnesty International oraz Michał Bielawski – dziennikarz, dokumentalista.
Uzasadnienie: Zwycięzcą w konkursie na najlepszy film dokumentalny o prawach człowieka na 20. festiwalu Millenium Docs Against Gravity jest „Siedem zim w Teheranie” w reżyserii Stefii Niederzoll. Ten głęboko poruszający obraz ukazuje okrucieństwo i niesprawiedliwość a także humanizm, człowieczeństwo i głębię ludzkich emocji. „Siedem zim w Teheranie” ukazuje wszystko, o czym współczesny świat powinien pamiętać w odniesieniu do kary śmierci, mówi o przemocy wobec kobiet, o roli wymiaru sprawiedliwości i konsekwencji jego dysfunkcji, o odpowiedzialności organów ścigania, o łamaniu praw więźniów. Reżyserce udaje się jednak opowiedzieć o najcięższych przeżyciach, nie epatując okrucieństwem. To obraz, który w przejmujący sposób portretuje także głębokie człowieczeństwo – w niezwykłej wręcz przemianie bohaterki, w postawie jej matki, w próbie dialogu podejmowanej z osobą po drugiej stronie sporu, w rozmowach postaci uwikłanych w tą dramatyczną historię. Film Stafii Niederzoll to opowieść uniwersalna i niejednoznaczna, która pozostaje w pamięci na długo po wyjściu z seansu. Znakomita realizacja i właściwy dobór środków pozwalają zanurzyć się w historii i boleśnie doświadczyć niemocy każdej ze stron: ujrzeć jak na dłoni tragizm sytuacji i jednostek, które zmusza się do podejmowania dramatycznych decyzji. To przejmująca, wielopoziomowa historia, w której nie ma wygranych, w której każdy jest przegranym.
Wyróżnienie: „Inwigilacja. Dla dobra ogółu”, reż. Jialing Zhang
Uzasadnienie: Wyróżnienie otrzymuje film „Inwigilacja. Dla dobra ogółu” w reżyserii Jialing Zhang – zatrważający obraz zniewolenia społeczeństw państwa totalitarnego za pomocą nowych technologii i Big Data. Wyróżnienie jest także formą docenienia odwagi twórców. Film Jialing Zhang podejmuje tematykę niezwykle aktualną we współczesnym świecie. To ponury obraz świata, w którym nowe technologie i Big Data stosowane są w sposób iście dystopijny, kreując nowe, sprytniejsze metody zniewolenia społeczeństw w totalitarnym reżimie Chin. Reżyserka sprawnie oddaje system stałej kontroli każdego aspektu życia obywateli przez władzę. Pokazuje duszność przyprawiającą o zawrót głowy, rzeczywistość, w której status społeczny, możliwości rozwoju, a nawet więzy społeczne regulowane są przez system punktowy, a każdego, kto chciałby iść inną drogą niż przewiduje system, spotykają represje. Widzimy zatem, jak reżim ściga, nęka i próbuje złamać prawników, dysydentów, obrońców praw człowieka, ale także jak orwellowskie metody zostają zinternalizowane, a zwykli ludzie są systemowo programowani – lub zmuszani - do obojętności. Film pokazuje także bezsilność, portretuje ludzi, którzy nie mają żadnego ruchu, a jedyną drogą ucieczki – o ile reżim na to pozwoli - jest emigracja. Film Jialing Zhang to obraz rzeczywistości, która jeszcze niedawno wydawała się złowieszczą melodią przyszłości, koszmarnym snem, który boimy się śnić, a z którego bohaterowie nie mogą się obudzić. Tymczasem znalazła się na wyciągnięcie ręki.
Nagroda dla Najlepszego Filmu dla Młodej Widowni: „Lyra”, reż. Alison Millar
Nagroda przyznana została przez Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy w Warszawie i wynosi 1000 euro. Jury konkursu składało się z dyrektorki CKF Joanny Rożen-Wojciechowskiej, Katarzyny Ślesickiej oraz młodych uczestników programu SKOK w DOK: Ady Danisz, Amelii Przybylak, Mikołaja Żukowskiego, Matyldy Konopki, Filipa Łuszczykiewicza, Hanny Kroczyńskiej oraz Natalii Kalwy.
Uzasadnienie: Nasz werdykt był jednogłośny. Nagrodę dla Najlepszego filmu dla Młodej Widowni na festiwalu Millennium Docs Against Gravity, przyznajemy dokumentowi „Lyra” w reżyserii Alison Millar, który wywołał w nas wiele emocji, z jednej strony pozostawiając ze smutkiem, z drugiej z poczuciem nadziei. Nasze odczucia są związane ze sposobem realizacji, samą bohaterką oraz przesłaniem filmu. To, co najbardziej zapadło nam w pamięć, to wykorzystanie retrospekcji, formuły found footage, sposobu montażu oraz świetnie dobranej muzyki, które w spójny sposób budują nastrój tego filmu. Najbardziej poruszająca jest postać głównej bohaterki, jej dramatyczne losy, które śledzimy od samego dzieciństwa i które wprowadzają nas w trudną sytuację polityczną związaną z konfliktem w Irlandii Północnej. Film „Lyra” dotyczy poszukiwania prawdy oraz tego, jak ważna jest w naszym życiu, mimo że niewygodna i trudna do osiągnięcia. Jest również oddaniem głosu każdej niesłyszanej osobie, co jest kontynuacją misji głównej bohaterki. Dla nas, młodej widowni, ten film jest nawiązaniem do motta tegorocznego festiwalu: nie bądźmy obojętni.
Nagroda magazynu „Newsweek Psychologia” dla Najlepszego Filmu o tematyce psychologicznej: „Siostrzeństwo świętej sauny”, reż. Anna Hints
W tym roku po raz pierwszy redakcja „Newsweek Psychologia” przyznała swoją nagrodę dla najlepszego filmu o tematyce psychologicznej w wysokości 1000 euro. Najlepszy film wybrali: Iwona Zabielska-Stadnik, Delfina Dellert, Małgorzata Osowiecka, Katarzyna Burda, Łukasz Pilip oraz Artur Stadnik.
Uzasadnienie: Za przepełnione spokojem i pewnością przypomnienie nam, w tak trudnych, skomplikowanych, nie czarno-białych czasach, czym jest wspólnota. Jaki to wielki i piękny przywilej - mieć siebie nawzajem. Bez oceniania, bez poczucia winy, bez wstydu, czyli wtedy, gdy jesteśmy naprawdę.
Nagroda za Najlepszy Debiut: „A wrony są białe”, reż. Ahsen Nadeem
Nagroda za Najlepszy Debiut wynosi 2000 euro i została przyznana przez Międzypokoleniowe Jury składające się z nastolatków oraz osób w wieku 55+. W tym roku byli to: Jędrzej Fotek, Barbara Izydorczyk, Izabela Krystosiak, Gabriela Nowina-Witkowska, Anna Starzewska oraz Franciszka Strachalska.
Uzasadnienie: Międzypokoleniowe Jury Festiwalu Millennium Docs Against Gravity w Konkursie na Najlepszy Debiut postanowiło jednogłośnie przyznać nagrodę filmowi „A wrony są białe” w reżyserii Ahsena Nadeema. Z ponadczasowym przesłaniem, w którym bohater przechodzi przemianę w trudnej dla niego rzeczywistości przy dominującej roli religii. Pokazuje, jak cenne jest życie w prawdzie i w zgodzie ze sobą. Droga, jaką przeszedł bohater dała mu siłę i odpowiedź na nurtujące go pytania. Film emanuje pozytywną energią, piękną muzyką i zdjęciami.
Wyróżnienie: „Leon”, reż. Wojciech Gostomczyk
Uzasadnienie: Jury postanowiło również przyznać wyróżnienie filmowi „Leon” w reżyserii Wojciecha Gostomczyka za pokazanie niezwykłej osobowości głównego bohatera i przedstawienie transgresji zarówno w sztuce, jak i w życiu.
Nagroda Nos Chopina: „Apolonia, Apolonia”, reż. Lea Glob
Nagrodę i 2000 euro otrzymał najlepszy film o muzyce i sztuce. W tegorocznym jury zasiedli: Marcin Macuk – kompozytor, wokalista, producent muzyczny, Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka” oraz Karol Pałka – fotograf, reżyser, autor zdjęć.
Uzasadnienie: Za film, w którym świat sztuki staje się tylko pretekstem do opowiedzenia historii o życiu i o śmierci, o doświadczeniu kobiet, o cielesności jako źródle sztuki. Za długotrwałą i wnikliwą obserwacje, z której powstał film niewyrachowany, uszyty z przypadków. Miał być semestralnym zaliczeniem, a stał się potężną wielopoziomową opowieścią, która pozbawia tchu i roztrzaskuje na kawałki.
Green Warsaw Award: „Czekając na przypływ”, reż. Sarvnik Kaur
Nagroda w wysokości 15 000 zł trafiła do najlepszego filmu o tematyce ekologicznej. Fundatorem nagrody jest m.st. Warszawa. Zwycięzcę wybrało jury w składzie: Leszek Drogosz – zastępca dyrektora Biura Infrastruktury m.st. Warszawy, Natalia Koryncka-Gruz – scenarzystka, reżyserka i producentka filmowy oraz Jagna Niedzielska – edukatorka, propagatorka kuchni „zero waste”.
Uzasadnienie: W Konkursie o Green Warsaw Award obejrzeliśmy osiem filmów, z różnych stron świata, które poza walorami artystycznymi przyniosły zadumę nad tym, dokąd zmierzamy. Oglądając filmy konkursowe zobaczyliśmy świat przyrody w opresji. Sprawcą opresji jest człowiek. Zastanawialiśmy się, jak to jest możliwe, że człowiek z powodu swojej nieświadomości, lekkomyślności czy nieposkromionej chciwości tak często podejmuje decyzje zmierzające do niszczenia podstaw własnej egzystencji. Giną gatunki roślin i zwierząt, płoną lasy, wymierają oceany, świat jest zasypywany tonami śmieci i złomu a człowiek wciąż nie rozumie, że sam jest częścią ekosystemu i poprzez swoje działania zagraża także sobie. W filmach bohaterami są ludzie, którzy próbują walczyć o ochronę planety, ale widzimy też bezwzględność poszczególnych jednostek i wielkich korporacji w gromadzeniu zysku bez opamiętania. Dzięki filmom możemy zobaczyć, co dzieje się w różnych częściach naszej planety, obejrzeć piękno przyrody tej ożywionej i nieożywionej i zrozumieć, że nie możemy być obojętni, bo nasza bierność, brak reakcji doprowadzi do nieuchronnej katastrofy. Każde nasze działanie może przyczynić się do ochrony świata, który jest naszym domem. Green Warsaw Award postanowiliśmy przyznać filmowi, który w sposób niejednoznaczny i na wielu poziomach pokazuje złożoną i kruchą relacje miedzy człowiekiem i przyrodą. Widzimy przyrodę zagrożoną przez człowieka , ale też człowieka walczącego o przetrwanie, który musi dokonywać trudnych wyborów, działać w bezwzględnym świecie, a mimo to nie traci ludzkiego oblicza. Historia dwóch przyjaciół, których różni wizja świata i metody działania jest opowiedziana w bez użycia tezy, bez podbijania emocji, przynosi raczej pytania niż odpowiedzi. Pytania, które zostają z nami długo po seansie i mogą wpłynąć na nasze wybory.
Pozostałe nagrody przyznane podczas gali w Gdyni:
Nagroda ETNOMATOGRAF: „W cieniu Boko Haram”, reż. Cyrielle Raingou
Po raz trzeci w Gdyni została przyznana Nagroda ETNOMATOGRAF, przyznawana przez Oddział Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku dla najlepszego filmu o tematyce etnograficzne i antropologicznej. Jury w składzie: Waldemar Elwart, Urszula Kokoszka, Anna Ratajczak-Krajka, Krystyna Weiher-Sitkiewicz
Uzasadnienie: Za oddanie głosu najmłodszym, niesłyszanym, stworzenie uniwersalnego studium człowieka w sytuacji wojny oraz zwrócenie oczu na widmo terroru, niekończące się okrucieństwo na pograniczu Kamerunu i Nigerii. Dojrzałość debiutu, czułość, ale i obiektywizm narracji oraz wieloletnia obecność reżyserki w życiu bohaterów zasługują na najwyższe wyróżnienie.
Nagroda All About Freedom Festival: „Ucieczka z utopii”, reż. Madeleine Gavin
Po raz pierwszy wręczona została Nagroda All About Freedom Festival przyznawana przez Europejskie Centrum Solidarności dla filmu, który najtrafniej odnosi się do najbardziej aktualnych wyzwań, przed którymi stoi człowiek i przyczynia się do szerokiego zrozumienia wartości solidarności. Jury w składzie: Sylwia Bruna, Aneta Lehmann, Magdalena Fryze
Uzasadnienie: Za wnikliwe spojrzenie na rzeczywistość jak z sennego koszmaru, którego doświadczają osoby marzące o poprawie swojego losu i ucieczce z opresyjnej rzeczywistości. Za opowieść o poszukiwaniu bezpiecznego miejsca do życia, do którego prawo ma każdy i każda z nas. Za odwagę podjęcia ryzyka, towarzyszenia i oddania głosu tym, którzy dla wolności są w stanie przemierzyć każdą drogę. Za pokazanie kosztów walki o uwolnienie się z totalitarnego systemu, kosztów fizycznych, psychicznych i duchowych. Nagradzając ten film chcemy nie tylko wyróżnić reżyserkę, ale również wyrazić swój podziw dla bohaterów filmu, których historie nie pozwalają pozostać obojętnymi.
KONKURSY, KTÓRE NADAL TRWAJĄ
Do końca części kinowej festiwalu, czyli do 21 maja, nadal trwają głosowania publiczności - do Nagrody Dokumentalnej Warszawy (Nagrody Publiczności) oraz Nagrody Wyborcza.pl Big Screen Doc, której zwycięzcę wybiorę widzowie_ki w Warszawie, Wrocławiu, Gdyni i Poznaniu. Wyniki tych dwóch głosowań zostaną podane 22 maja. Po części online festiwalu, 4 czerwca, zostanie ogłoszona Nagroda Publiczności online, które trafi do najpopularniejszego filmu drugiej części 20. MDAG. [informacja prasowa]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz