środa, 18 października 2017

Camerimage 2017. Długie dokumenty w konkursie


Organizatorzy tegorocznego festiwalu Camerimage ogłosili listę długometrażowych filmów dokumentalnych, które wezmą udział w konkursie „Obraz świata i świat w obrazach”. Jest tutaj kilka perełek.

Celem konkursu jest docenienie filmu dokumentalnego, jako twórczej interpretacji rzeczywistości. Kładąc szczególny nacisk na wizualną i estetyczną stronę dzieła, jury ocenia najlepsze osiągnięcia w sztuce obrazu filmowego, przyznając nagrody najlepszym autorom zdjęć filmów dokumentalnych zakwalifikowanych do konkursu.
  
Dobry listonosz

Niewielka bułgarska miejscowość przy granicy tureckiej nagle staje się centrum europejskiego kryzysu – nocą przekradają się tędy uchodźcy. Zapomniana wioska staje się najważniejszą tajemną furtką do Europy. Miejscowy listonosz, Ivan, ma pewien plan. Postanawia kandydować na sołtysa, żeby przyjmując uchodźców, tchnąć w umierającą wioskę nowe życie. Jego przeciwnicy chcą zamknąć im oczy, zamknąć granicę i ponownie wprowadzić komunizm.

Tytuł oryginalny: Hyvä postimies
Tytuł angielski: The Good Postman
Reżyseria: Tonislav Hristov
Zdjęcia: Orlin Ruevski
Produkcja: Soul Food, Making Movies Oy
Finlandia, Bułgaria, 2016
  
Grey Matter

W Grey Matter reżyser Jan Louter towarzyszy neurochirurgom Clemensowi Dirvenowi i Arnaudowi Vincentowi podczas terapii osób cierpiących na choroby mózgu. Kuracje te są niezwykle trudne  zarówno dla chirurga, jak i dla pacjenta. Podczas leczenia zagrożone jest bowiem nie tylko jego życie i zdrowie, lecz również osobowość – esencja człowieczeństwa.

Tytuł oryginalny: Hersenleed
Reżyseria: Jan Louter
Zdjęcia: Roel Van 't Hoff
Produkcja: Basalt Film
Holandia, 2017
  
Kreatura

Młoda kobieta rozstaje się z rodziną i wyrusza w ekstatyczną podróż do miejsc urodzenia jej ukraińsko-niemiecko-żydowskiego „ja”. Zamiast dostać wsparcie, gubi się pośród konfliktów  narodowościowych i religijnych. Zostawiwszy kulturową przeszłość za sobą, pośród pustki biblijnych piasków dochodzi do wniosku, że woli wyzbyć się wszelkiej tożsamości. Kreatura to zarazem film biograficzny  i fikcja – podobnie jak ludzka tożsamość.

Reżyseria: Viki Aleksandrovich
Zdjęcia: Dino Osmanovic
Produkcja: Pronoia
Niemcy, 2017
  
Life Is Be

W filmie poznajemy pięciu ludzi, z których każdy ma swoją własną historię. Wszyscy mieszkają w Telawi (na wschodzie Gruzji), w tej samej okolicy. Dwóch to bezdomni Niemcy. Jeden z nich gra na pianinie w przytułku. To były strażak, który uratował od spalenia muzeum w Tsinandali. Mieszka w opuszczonej puszkarni i próbuje założyć hodowlę kurczaków, ale wciąż ktoś go okrada. Drugiemu z nich dwadzieścia lat temu wyłączono prąd, więc wynalazł palnik, który go wytwarza. Nazywa swój na wpół zrujnowany dom symbolem upadłego Związku Radzieckiego i uważa się za okaz muzealny. Trzeci bohater to osiemdziesięcioletni były dyrektor biura komunikacji. Jego dom to zabytek objęty urzędową ochroną. Jest w kiepskim stanie, a gdy tylko właściciel próbuje go wyremontować, ratusz nakłada na niego karę. Czwarta postać to inżynier, były wykładowca Uniwersytetu w Telawi; nie wychodzi z domu, słucha muzyki rockowej i narzeka na życie. Marzy o otwarciu ekskluzywnego basenu w Telawi i szuka sposobu na zdobycie miliona dolarów. Utrzymuje go żona. Piąta postać to rolnik i przedsiębiorca, który odniósł sukces. Potrzebuje pracowników do pomocy, ale nikt nie chce pracować. Na terenie gospodarstwa ma małą kaplicę, w której modli się o lepsze jutro.

Tytuł oryginalny: Eto jizn
Reżyseria: Vakhtang Kuntsev-Gabashvili
Zdjęcia: Vakhtang Kuntsev-Gabashvili
Produkcja: The Production Studio "Akrobat"
Gruzja, 2016
  
New Wild, The: Life in the Abandoned Lands

Wraz ze starzeniem się i zanikiem wiejskich społeczności w Europie pojawiają się nowe, zaskakujące krajobrazy. Ziemie rolne odzyskane przez naturę stają się nieużytkami – dawne pola porastają dziś drzewa, a dzikie zwierzęta błąkają się wśród ruin zabudowań. Leżące z dala od ośrodków gospodarczych marginalizowane regiony doświadczają demograficznej i kulturowej zapaści. Style życia stają się opowieściami o przeszłości, a wraz z rozwojem miast zaciera się pamięć. Z pęknięć w murach ruin wyrasta nowe życie, tak jak przez szczeliny w przełomowych zmianach prześwitują małe historie. W opuszczonej alpejskiej dolinie usilne próby przetrwania skłaniają do refleksji o przeobrażających się relacjach z wsią i naturą.

Reżyseria: Christopher Thomson
Zdjęcia: Christopher Thomson
Produkcja: Christopher Thomson
Wielka Brytania, Austria, Włochy, 2017

Normal Autistic Film

Bezpośredni rozważny Luka ma nietypowe poczucie humoru; uwielbia kino i pisze własne scenariusze. Wirtuoz pianina Denis potrafi zagrać skomplikowane utwory klasyczne, jest nadzwyczaj inteligentny i oczytany. Uwielbia Małego księcia tak bardzo, że wciąż do niego wraca. Majda lubi rapować i wcale się tego nie wstydzi. Jej odważne teksty trafnie obnażają wady świata, w którym przyszło nam żyć. Marjamka potrafi opowiadać długie historie po angielsku, a jej pełen energii brat Ahmed jest nadzwyczaj sympatyczny. To pięcioro wyjątkowych dzieci, którym społeczeństwo przyczepiło łatkę „ludzie z autyzmem”. Znany czeski autor filmów dokumentalnych z wyjątkową wizją artystyczną rzuca nam wyzwanie: chce, byśmy przestali postrzegać autyzm wyłącznie jako jednostkę chorobową; byśmy zrozumieli, że jest to fascynujący sposób myślenia, choć szalenie trudno go rozgryźć. Bo kto wyznacza normy? Czy naprawdę normą ma być  życie w nieustannym biegu, bez oglądania się na absurdy współczesności, czy może sens ma tęsknota za światem cichym, spokojnym i uporządkowanym?

Tytuł oryginalny: Normální autistický film
Reżyseria: Miroslav Janek
Zdjęcia: Miroslav Janek
Produkcja: Mimesis Film
Czechy, 2016

On Yoga the Architecture of Peace

Film – na podstawie książki Michaela O’Neilla pod tym samym tytułem, opublikowanej przez wydawnictwo Taschen – przedstawia dziesięć lat z życia autora, podczas których fotografował on wielkich mistrzów jogi. Obraz powstał z zamiarem pogłębienia zagadnień przedstawionych w książce. Dzięki pytaniom o istotę człowieczeństwa, zadawanym z naszej współczesnej perspektywy, które przeplatają się z obrazami ruchu okraszonymi nastrojowymi dźwiękami, możemy spojrzeć na sztukę jogi z zupełnie innej strony.

Reżyseria: Heitor Dhalia
Zdjęcia: Adolpho Veloso
Produkcja: Paranoid Filmes
Brazylia, 2017

Ostatni w Aleppo

Pięć lat od rozpoczęcia wojny w Syrii mieszkańcy opustoszałego i zniszczonego Aleppo, kiedyś największego syryjskiego miasta, przygotowują się na oblężenie. Khalid, Subhi i Mahmoud, główni bohaterowie filmu Ostatni w Aleppo to członkowie Białych Hełmów, czyli tzw. Syryjskiej Obrony Cywilnej, składającej się ze zwykłych ludzi, pomagających ofiarom bombardowań. Uratowali do tej pory ponad 60 tys. istnień, najczęściej wyciągając ludzi spod gruzów gołymi rękami. W filmie Ferasa Fayyada poznajemy nie tylko ogrom zniszczeń, jakich dokonała wojna, ale również osobistą historię zwykłych ludzi, którzy stają się prawdziwymi bohaterami masowej ludzkiej tragedii rozgrywanej na oczach całego świata.

Tytuł oryginalny: De sidste mænd i Aleppo
Tytuł angielski: Last Men in Aleppo
Reżyseria: Feras Fayyad
Zdjęcia: Fadi Al Halabi, Mojahed Abo AlJood, Thaer Mohammed, Hassan Kattan
Produkcja: Larm Film Aps
Polski dystrybutor: Against Gravity Sp. z o. o.
Dania, Syria, Niemcy, 2017

Potentiae

Potentiae to intymne spojrzenie na ludzi z różnymi upośledzeniami. Łączą się oni w grupy zależnie od rodzaju dysfunkcji, stając się żywym organizmem – zbiorowością, w której poszczególne osoby uzupełniają swoje braki dzięki umiejętnościom innych, tworząc społeczność o nowych zaletach i nowych możliwościach. Obiektyw bacznie śledzi ich codzienne życie, a oszczędna fabuła służy za pretekst do ukazania bohaterów w trwającym jeden dzień wątku pełnym doznań zmysłowych. Film staje się jednodniową epopeją o zmysłach i życiu.

Reżyseria: Ricardo Garfias
Zdjęcia: Javier Toscano
Produkcja: Alejandra Liceaga Cevallos
Meksyk, 2016

Przeżyć: metoda Houellebecqa

W 1991 roku nikomu jeszcze nieznany Michel Houellebecq opublikował esej Rester vivant (ang. To Stay Alive). Skromnym objętościowo tekstem zafascynował się sam Iggy Pop. Rockman w rozterkach pisarza znad Sekwany rozpoznał ból towarzyszący mu na scenie przez wiele lat. Esej Houellebecqa jest błyskotliwym zbiorem porad skierowanych do „tych, którzy zaraz mają się poddać”. Jest pochwałą twórczej wolności. Zgodnie z jego wymową, ceną za bezkompromisową realizację własnego „ja” jest cierpienie. Iggy Pop, ikona popkultury, odgrywa główną rolę w filmie – jest po nim swoistym przewodnikiem. Przeżyć: metoda Houellebecqa rejestruje odwiedziny Iggy’ego w domu Michela… Choć nie jest to do końca Michel, i nie jest to do końca jego dom…

Tytuł polski: Przeżyć: metoda Houellebecqa
Reżyseria: Arno Hagers, Erik Lieshout, Reinier van Brummelen
Zdjęcia: Reinier van Brummelen
Produkcja: AT - Production
Polski dystrybutor: Against Gravity Sp. z o. o.
Holandia, 2016

Radio Kobanî

Syryjskie Kobanî leżące przy granicy z Turcją zostało zajęte i zniszczone przez Państwo Islamskie. Po wyzwoleniu miasta dwudziestoletnia kurdyjska reporterka Dilovan założyła stację radiową, w której ona i jej przyjaciółka Biter opowiadają o sytuacji w obozach uchodźców, przeprowadzają wywiady z ocalałymi, bojownikami i muzykami. Ich programy uspokajają słuchaczy i zapewniają poczucie stabilizacji w czasie odbudowy; dzięki nim ludzie zaczynają nieśmiało myśleć o przyszłości. Film dokumentuje wydarzenia, które miały miejsce na przestrzeni trzech lat, zarówno podczas walk, jak i po ich ustaniu. Na tle targanego wojną Kobanî Dilovan odczytuje list do dziecka, które chciałaby kiedyś mieć, opisując życie swoich bliskich w mieście sterroryzowanym przez ISIS. Powoli Dilovan uczy się ponownie cieszyć życiem: słuchaniem muzyki, flirtem w parku i miłością…

Reżyseria: Reber Dosky
Zdjęcia: Nina Badoux
Produkcja: Journeyman Pictures Ltd.
Holandia, 2016

25. Camerimage odbędzie się w Bydgoszczy w dniach od 11 do 18 listopada 2017 [informacja prasowa]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz