[FILM] W internecie dostępne są
bez opłat filmy dokumentalne wyreżyserowane przez Pawła Pawlikowskiego. I choć były one już prezentowane w telewizji, szansa dotarcia dziś do nich to spora gratka.
W latach dziewięćdziesiątych Pawlikowski
podróżował z kamerą po Europie Środkowo-Wschodniej i zrealizował kilka filmów
dokumentalnych, które zwróciły na niego uwagę. Pawlikowski wyjechał z Polski w
latach swojej młodości, w Anglii odebrał wykształcenie i to przez wiele lat był
jego dom. W Londynie i Oxfordzie studiował literaturę i filozofię. Filmami
zajął się jako trzydziestolatek, w 1987 roku. Trafił do Community Programme
Unit, programu BBC przeznaczonego dla młodych filmowców. Zaczynałem pracę dla telewizji w czasach, kiedy nie była ona tak
skomercjalizowana i skupiona na polityce, jak dziś. Mogłem więc podejmować
próby i popełniać błędy. Miałem pole do eksperymentów i comiesięczną pensję z
BBC – mówił w wywiadzie dla „The Guardian”.
Jak pisze Barbara Hollender w „Rzeczpospolitej”:
Kręcąc w 1990 roku Z Moskwy do Pietuszek
z Wieniediktem Jerofiejewem, odbył pociągiem tę samą
studwudziestopięciokilometrową trasę, w jaką kiedyś wyruszył
pięćdziesięciojednoletni intelektualista alkoholik Wieniczka, bohater
poetyckiej prozy Jerofiejewa. Za ten film o współczesnej Rosji Pawlikowski
dostał Prix Italia i nagrodę Emmy. Następny dokument, „Dostoyevsky’s Travels”,
przyniósł mu wyróżnienie w dziedzinie dokumentu Europejskiej Akademii Filmowej.
Był to film o prawnuku Fiodora Dostojewskiego, który na początku lat
dziewięćdziesiątych został zaproszony do Niemiec przez jedno z towarzystw
literackich. Pawlikowski towarzyszył mu podczas spotkań z miłośnikami prozy
pradziadka, rozmów o zbrodni, karze i mrokach słowiańskiej duszy, ale i wtedy gdy Dimitri spełniał swoje marzenie, by
za sumę „do 1500 euro” kupić używanego mercedesa. Dokument pokazywał zderzenie
Zachodu i Wschodu, przepaść dzielącą ludzi wolnych, ale pretensjonalnych i
pustych, od tych wychowanych w zamkniętym świecie komunizmu, a przecież tęskniących
za lepszym życiem. Na początku lat
dziewięćdziesiątych Pawlikowski dotarł też na ogarnięte wojną Bałkany. Tam
powstał „Serbski epos”. Poruszający wyobraźnię, wieloznaczny, uniwersalny film
o narodowej mitomanii, ustnie przekazywanych eposach, o tradycjach czasami
niewinnych, a w pewnych kontekstach groźnych. Dziś, w czasach narastającego
populizmu ten film ogląda się z przerażeniem. Do tematu nacjonalizmu Pawlikowski powrócił,
realizując w Rosji „Podróże z Żyrinowskim”,
rejestrując na taśmie groteskowe klimaty jak z Gogola. W 1995 roku film
dostał bardzo prestiżową brytyjską Nagrodę Griersona.
Tak rozpoczęła się kariera tego wybitnego twórcy, autora „Idy” i „Zimnej wojny”. Na publikację w sieci filmów zdecydował się sam Paweł Pawlikowski.
Dokumentalne filmy Pawła
Pawlikowskiego znaleźć można TUTAJ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz