Dwa bardzo przeze mnie oczekiwane filmy pojawią się na tegorocznym
festiwalu EnergaCamerimage. Oba to kino grozą podszyte. Rok po premierze na
festiwalu w Wenecji zobaczyć będzie można australijskie „The Nightingale” ze
zdjęciami Radka Ładczuka. W Toruniu pokazany zostanie też „The Lighthouse”. Oba
prezentowane będą w konkursie debiutów reżyserskich.
Ta część festiwalu będzie bardzo mocna. W tym samym
konkursie są jeszcze m.in. „Atlantics”, „Seberg” i „Wyścig”. Bardzo mocny
zestaw filmów. I choć „The Lighthouse” i „The Nightingale” nie są debiutami,
chodzi po prostu o tytuły twórców na początku drogi twórczej. Robert Eggers i
Jennifer Kent mają dopiero po dwa filmy na swoim koncie. Festiwal Camerimage odbędzie
się w dniach 9-16 listopada, a organizatorzy obecnie odkrywają swoje programowe
karty.
Oto pełna lista filmów z konkursu debiutów reżyserskich:
ATLANTICS
Współczesny Dakar, miasto społecznych kontrastów i pięknych
obietnic bez pokrycia. Na placu budowy nowego luksusowego wieżowca dla
zamożnych zdesperowani robotnicy wykłócają się o należną im zapłatę. Nie
uzyskawszy żadnych konkretów, część z nich decyduje się na radykalne
rozwiązanie – nocą wypływają łodzią do Hiszpanii, by szukać pracy w Europie.
Wśród nich jest Souleiman, który do tej pory chciał prowadzić spokojne, pozbawione
większych niespodzianek życie u boku nastoletniej Ady. Chłopak nie mówi
dziewczynie o ucieczce z Afryki, nie wiedząc jednocześnie, że jego ukochana
została obiecana bogatemu biznesmenowi poszukującemu nowych trofeów do swej
kolekcji. Oszukując się wzajemnie w tak kluczowych dla normalnego związku
sprawach, kochankowie tym bardziej nie są w stanie uciec z pułapki służalczości
wobec władczych ludzi z pieniędzmi, w którą wpadli. To nie jest jednak kolejny
realistyczny dramat o uchodźcach oraz ogniskach zapalnych współczesnego świata.
Pewnego dnia Souleiman powraca, ale zdaje się nie być sobą…
Reżyseria: Mati Diop
Zdjęcia: Claire Mathon
Produkcja: Cinekap, Frakas Productions, Les Films du Bal
Kraj i rok: Francja, Senegal, Belgia, 2019
COUREUR
Uprawianie sportu zawodowego wiąże się w dzisiejszych
czasach z wieloma wyrzeczeniami oraz nieustanną walką – z przeciwieństwami
losu, z równie zaciętymi konkurentami, z fizycznymi dolegliwościami, z własną
głową. Felixowi zdaje się to nie przeszkadzać. Chłopak jest kolarzem i ma w
sobie ducha zwycięzcy, lubi współzawodnictwo, dobrze czuje się na trasie. Jego
jedynym problemem jest żądający przekraczania kolejnych granic ojciec,
niespełniony kolarz, który chciałby widzieć w synu przyszłego mistrza świata. Po
jednej z kłótni krewki Felix opuszcza rodzinne strony, by rozwijać się na
własną rękę. Wychowany w środowisku kolarskim, gdzie wspomaganie się środkami
dopingowymi jest normą, a ambicje bycia najlepszym są uzależniającym
narkotykiem, chłopak zostaje szybko postawiony przed serią dylematów, zarówno
etycznych, jak i stricte sportowych. Czy poświęci wszystko, łącznie z własnym
zdrowiem, by udowodnić swą wyższość nad innymi zawodnikami? A jeśli tak, to czy
zrobi to dla siebie, czy jedynie po to, żeby zrobić na przekór ojcu?
Reżyseria: Kenneth Mercken
Zdjęcia: Martijn Van Broekhuizen
Produkcja: Czar Film
Kraj i rok: Belgia, Włochy, 2018
CURTIZ
Manó Kertész Kaminer był uznanym węgierskim reżyserem z
kilkudziesięcioma projektami na koncie, gdy wyemigrował w latach 20. XX wieku
do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu amerykańskiego snu. Spełnił go już jako
Michael Curtiz, zapisując się w kolejnych dekadach złotymi zgłoskami w annałach
Hollywood. Mimo sukcesów kasowych i nominacji do Oscara®, Curtiz został natomiast
zapamiętany przez kulturę masową jako twórca Casablanki. I właśnie o
powstawaniu tego klasyka światowego kina opowiada film, przedstawiając szereg
na poły fikcyjnych, na poły prawdziwych epizodów sprzed okresu produkcji oraz z
planu, które złożyły się na legendę Casablanki. Obserwujemy naciskanego przez
producentów i polityków-patriotów Curtiza, który nie zamierza kręcić
propagandowej wydmuszki w służbie szykującej się do wojny Ameryki. Widzimy
również reżysera, gdy znajduje się w swoim żywiole, prowadząc aktorów,
polemizując ze scenarzystami, wrzeszcząc na zerkających prosto w kamerę
włoskich statystów. Czarno-biały hołd dla człowieka, który postrzegał kino w
milionach barw.
Reżyseria: Tamás Yvan Topolánszky
Zdjęcia: Zoltán Dévényi
Produkcja: JUNO11 Pictures
Kraj i rok: Węgry, 2018
LIGHTHOUSE, THE
Stara latarnia morska położona gdzieś na krańcu końca
rozpoznawalnego świata, a w środku kamień, pustka i duchy przeszłości, które
widziały i słyszały już wszystko co ludzkie. Dwóch mężczyzn, którzy mają
spędzić w tym miejscu kolejne cztery żmudne tygodnie, doglądając własnej
poczytalności i światła wskazującego drogę tym, którzy poszukują go na
wzburzonych wodach. Pierwszy z nich ma na imię Tom i jest mężczyzną hardym i
nieustępliwym, byłym człowiekiem morza, który dorobił się bolesnej kontuzji
nogi. Drugi, Ephraim, jest znacznie młodszy i – przynajmniej z początku –
bardziej otwarty, jednak dręczy go jakaś tajemnica, która sprawiła, że wybrał
odosobnienie w latarni morskiej zamiast pracy przy wycince drzew. Gdy izolacja
od świata zewnętrznego daje o sobie znać, obaj mężczyźni, każdy z nich
skrzywiony przez życie na dziesiątki różnych sposobów, zostają zmuszeni, by
stawić czoła swym demonom, podczas gdy otaczający ich świat rzeczywisty zaczyna
tonąć w morzu surrealistycznej frustracji. Tylko pomocnego światła nigdzie nie
widać…
Reżyseria: Robert Eggers
Zdjęcia: Jarin Blaschke
Produkcja: A24, New Regency Pictures, RT Features
Polski dystrybutor: United International Pictures Sp. z o.o.
(UIP Polska)
Kraj i rok: Kanada, USA, Brazylia, 2019
MAPPLETHORPE
Robert Mapplethorpe obrósł przez ostatnie dekady tak wielką
legendą, że trudno czasem dostrzec w ikonie światowej fotografii normalnego
człowieka, który musiał pokonać wiele trudności, by stać się podziwianym na
świecie artystą. Również nienawidzonym, ponieważ jego czarno-białe
homoerotyczne akty do dziś budzą kontrowersje i niesmak. W filmie poznajemy
Mapplethorpe’a wciąż nieukształtowanego, funkcjonującego pośród dziesiątek
podobnych sobie zagubionych młodych, którzy chcieliby zmieniać rzeczywistość
własną sztuką. Poznajemy jego opierających się na tradycyjnych wartościach
rodziców, którzy chcieliby go wtłoczyć w oczywiste schematy. Obserwujemy jego
związek z przyszłą ikoniczną punkrockową piosenkarką i poetką Patti Smith,
dzięki której otwiera się na nowe wyzwania. Widzimy, jak kolejne podejmowane
przez Mapplethorpe’a decyzje, nierzadko moralnie wątpliwe, naznaczają go jako
człowieka oraz artystę próbującego w tumulcie współczesnego mu świata wytyczać
własną ścieżkę pośród tysięcy już wydeptanych.
Reżyseria: Ondi Timoner
Zdjęcia: Nancy Schreiber
Produkcja: Boton Diva Productions, Interloper Films
Kraj i rok: USA, 2018
NIGHTINGALE, THE
Rok 1825, Ziemia van Diemena, która kilka dekad później
zostanie przemianowana na Tasmanię, wybrzmiewa cierpieniem zarówno masowo
mordowanych aborygenów, jak i zsyłanych na wyspę Brytyjczyków gorszego sortu.
Irlandka Clare odsłużyła swoją karę i chciałaby wrócić do rodziny, ale jest
traktowana przez męskich białych kolonizatorów jak połączenie obiektu
seksualnego oraz worka mięsa. Pewnego dnia czara goryczy się przelewa i
zdesperowana kobieta wyrusza śladem sadystycznego oficera, by zemścić się choć
częściowo za piekło, do którego ją zaciągnął. Kobieta wynajmuje w tym celu
lokalnego przewodnika Billy’ego, którego rodzina została wymordowana przez
kolonistów. Z początku traktuje go z nieufnością, a nawet rasizmem, ale gdy
przemierzają razem tasmańską dzicz, Clare uczy się szanować swego kompana i
zauważać w nim to, czego nie chcieli biali zabójcy. Oboje wiedzą, że krwawa vendetta
nie przywróci im ani ich bliskich, ani radości z życia, ale weszli już na
drogę, z której nie ma powrotu…
Reżyseria: Jennifer Kent
Zdjęcia: Radosław Ładczuk
Produkcja: CauseWay Films, Made Up Stories
Kraj i rok: Australia, 2018
PACIFIED
Letnie Igrzyska Olimpijskie, które odbyły się w Rio de
Janeiro, promowały w Brazylii i na całym świecie pozytywne wartości i
sportowego ducha, odmieniając losy wielu biorących w nich udział jednostek. Nie
miały jednak większego wpływu na trudne życie w fawelach, któremu daleko do
olimpijskich ideałów. Doskonale zdaje sobie z tego sprawę Jaca, który po
wyjściu z więzienia marzy o ucieczce od świata przemocy, lecz jest ściągany
przez swych dawnych kolegów na drogę przestępstwa. Chciałby mieć własną
pizzerię i służyć innym dobrym jedzeniem, zamiast ich ranić. Jednocześnie
dowiaduje się, że jest być może ojcem Tati, inteligentnej, dobrze ułożonej
trzynastolatki, która robi co może, by nie stracić nadziei na nieco jaśniejszą
przyszłość. Między tą zagubioną w żmudnej rzeczywistości faweli dwójką
życiowych rozbitków wywiązuje się mocna więź, która wpływa zbawiennie na oboje.
Trudno jednak stwierdzić, czy okaże się dość wytrzymała, by przetrwać napór
otaczającej ich ludzkiej desperacji.
Tytuł oryginalny: Pacificado
Reżyseria: Paxton Winters
Zdjęcia: Laura Merians
Produkcja: Muskat Filmed Properties, Reagent Media
Kraj i rok: Brazylia, USA, 2019
SCHYŁEK DNIA
Na przełomie XIX i XX wieku austro-węgierski Budapeszt był
jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się miast Starego Kontynentu,
rywalizując z Wiedniem oraz innymi europejskimi stolicami na obszarach kultury,
sztuki i uprzemysłowienia. Do spowitego kurzem, rozbudowującego się na potęgę
miasta przybywa w 1913 roku młodziutka Írisz Leiter. Ambitna dziewczyna
chciałaby dostać posadę w założonym dekady wcześniej przez jej zmarłych
rodziców wykwintnym sklepie z kapeluszami. Przybyła również do Budapesztu, by
poznać własne korzenie. Na skutek zrządzenia losu zaczyna poszukiwać brata,
którego nigdy osobiście nie poznała, a który nosi w sobie najwyraźniej niejedną
tajemnicę. Zagłębiając się w tętniących anarchistyczną energią trzewiach
Budapesztu, Írisz odkrywa budzącą się do życia bestię, która niedługo podpali
Europę ogniem I wojny światowej, kładąc podwaliny pod nową rzeczywistość.
Tytuł oryginalny: Napszállta
Tytuł angielski: Sunset
Reżyseria: László Nemes
Zdjęcia: Mátyás Erdély
Produkcja: Laokoon Sunset Kft.
Polski dystrybutor: GUTEK Film Sp. z o.o.
Kraj i rok: Węgry, Francja, 2018
SEBERG
Wszyscy, którzy rozpoczęli kiedyś mniej lub bardziej
płomienny romans z francuską Nową Falą, kojarzą Amerykankę Jean Seberg, która
zagrała w Do utraty tchu Jean-Luca Godarda ikoniczną rolę Patricii. Lub znają
aktorkę z nominowanej do Złotego Globu roli w Lilith Roberta Rossena.
Relatywnie niewielu wie natomiast nieco więcej o jej tragicznym życiu poza
światłami planu zdjęciowego. Seberg była bowiem również zaangażowaną społecznie
aktywistką, która wspierała zmieniający amerykańską rzeczywistość ruch praw
obywatelskich, związała się emocjonalnie i finansowo z działalnością
kontrowersyjnych Czarnych Panter i ze względu na swoje przekonania trafiła na
celownik FBI, które wykończyło ją psychicznie. Film opowiada o okresie, w
którym kobieta miała dość bycia jedną z ulubienic Ameryki i chciała wziąć
udział w walce o przyszłość kraju, przez co zaczęła narażać się rządowi
federalnemu. Obserwując wydarzenia, do których doszło w kolejnych latach,
widzowie przestaną postrzegać Seberg wyłącznie jako aktorkę.
Reżyseria: Benedict Andrews
Zdjęcia: Rachel Morrison
Produkcja: Automatik Entertainment, Bradley Pilz
Productions, Ingenious Media, Nelly Films. Phreaker Films
Kraj i rok: USA, Wielka Brytania, 2019
Hej mam pytanie. Nie byłem nigdy na Camerimage i teraz się wybieram. Czy nie mając karnetu trudno będzie mi kupić bilet na "The Lighthouse" jeśli będę chciał zakupić go już 10 listopada (wtedy wchodzą do sprzedaży)?
OdpowiedzUsuń