Konkurs długich dokumentów na 57. KFF

Chirurg rebeliant

Ta część Krakowskiego Festiwalu Filmowego to okazja do spotkania najnowszych pełnometrażowych filmów dokumentalnych i corocznie dostarcza ona mnóstwo emocji. Oddaję głos organizatorom. Spośród setek tytułów, które napłynęły do Krakowa z całego świata selekcjonerzy, na czele z Krzysztofem Gieratem, dyrektorem Festiwalu, wyłonili najlepsze filmy, które będą rywalizować o statuetkę Złotego Rogu w międzynarodowym konkursie dokumentalnym 57. Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Wśród nich są trzy polskie produkcje.

“Jestem pod wrażeniem wielonarodowości produkcji, filmy powstają w różnojęzycznych ekipach i przy wsparciu wielu krajów. To już zasada. Film dokumentalny jest - w dobrym tego słowa znaczeniu - kosmopolityczny. Przykładem choćby film życia Tiany Alexandry Silliphant “Generał i ja”, realizowany przez 30 lat w Wietnamie i Stanach Zjednoczonych, a ukończony w Krakowie przy znaczącym udziale polskich montażystów obrazu i dźwięku”. - skomentował Krzysztof Gierat, dyrektor Krakowskiego Festiwalu Filmowego.

Filmem otwarcia będzie obraz “Beksińscy. Album wideofoniczny” (reż. Marcin Borchardt). To pełnometrażowy dokument zrealizowany z dźwiękowych, filmowych i fotograficznych materiałów archiwalnych pochodzących z prywatnego archiwum Zdzisława Beksińskiego. Malarz przez niemal pięćdziesiąt lat skrupulatnie dokumentował życie swoje i najbliższej rodziny. Z tych materiałów wyłania się niezwykle złożony obraz relacji pomiędzy artystą i jego żoną, Zofią oraz synem – charyzmatycznym dziennikarzem radiowym i tłumaczem – Tomaszem. 

O powikłanych więzach rodzinnych mówi też kilku innych autorów, którzy kamery uruchomili w swoich własnych domach. Filmy “Pakt Adriany” (reż. Lisette Orozco), “95 i jeszcze 6” (reż. Kimi Takesue), “Bliscy” (reż. Vitaly Mansky), “Rodzina z plasteliny” (reż. Moriya Benavot) to intymne obrazy ukazujące często skomplikowane i niełatwe relacje rodzinne ale też próby poszukiwania własnej tożsamości. Szczególnym przykładem home movie jest “Dum spiro spero” cenionego chorwackiego pisarza Pero Kvesića, który dokumentując życie codzienne swojej rodziny, prowadzi głębokie, choć niepozbawione humoru rozważania na temat życia i śmierci. 

Znakomitym polem obserwacyjnym dla dokumentalistów jest od zawsze szkoła i knajpa, gdzie najpełniej ujawniają się te dobre i złe emocje wobec rówieśników trochę innych od wszystkich i wobec obcych, którzy tworzą wyimaginowane często zagrożenie dla stabilnej rzeczywistości. W takich miejscach ważną rolę odegrać mogą mądrzy nauczyciele i otwarci gospodarze: “Szkoła życia” (reż. Neasa Ni Chianain, David Rane), “Przy torach” (reż. Dieter Schumann).

W sekcji konkursowej nie zabraknie także fascynujących portretów charyzmatycznych postaci. “Chirurg rebeliant”, najnowszy dokument Erika Gandiniego - autora głośnej “Szwedzkiej teorii miłości”, to opowieść o chirurgu, który porzuca wygodne, ale zbiurokratyzowane życie szwedzkiego lekarza i udaje się realizować swój zawód do Etiopii. W przepełnionym oszałamiającymi zdjęciami filmie “Kobieta i lodowiec” (reż. Audrius Stonys) poznajemy zdumiewającą historię kobiety naukowca, która poświęca 30 lat swojego życia, mieszkając w samotności w stacji pomiarowej 3500m n.p.m. Natomiast bohaterka filmu “Teatromanka”, (reż. Matiss Kaza) jest prawdopodobnie największą miłośniczką teatru na świecie, która każdy dzień spędza w jednym z nowojorskich teatrów.

Trzy filmy, chociaż zupełnie różne, łączy wątek podróży rozumianej także w kontekście metaforycznym. “Cud św. Łazarza” (reż. Nicolas Muñoz) to dokument ilustrujący pełne wielokulturowych znaczeń zmagania pielgrzymów w drodze do miejsca kultu św. Łazarza na Kubie. Węgiersko-grecki film “Ultra” (reż. Balázs Simonyi) ukazuje mordercze trudy uczestników jednego z najbardziej prestiżowych i wymagających ultramaratonów na świecie. Z kolei “Prawie na miejscu” (reż. Jacqueline Zünd) to historia trzech mężczyzn w jesieni życia, którzy postanawiają zmienić swoje dotychczasowe życie i wyruszają w podróż w poszukiwaniu szczęścia i sensu.

W konkursie międzynarodowym wezmą udział jeszcze dwie rodzime produkcje. “Opera o Polsce” to najnowszy dokument Piotra Stasika, bardzo osobista powieść o współczesnej Polsce i jej mieszkańcach, będąca połączeniem dwóch gatunków: filmu dokumentalnego i opery. Osią filmu jest specjalnie napisany przez Artura Zagajewskiego utwór muzyczny, który ilustrują dokumentalne obrazy, fragmenty audycji radiowych, poezja, proza a nawet ogłoszenia drobne z lokalnych gazet. Z kolei akcja “Desert coffee” (reż. Mikael Lypinski) toczy się w “ostatnim bastionie wolności” w USA, gdzie na pustyni Sonoran w Kaliforni, Rob, prowadzi osobliwą kawiarnię dla zbuntowanych mieszkańców anarchistycznego miasta na pustkowiu.

Filmy biorące udział w Międzynarodowym konkursie filmów dokumentalnych:

“95 i jeszcze 6”, reż. Kimi Takesue, USA, 85’

“Beksińscy. Album wideofoniczny”, reż. Marcin Borchardt, Polska, 80’,

“Bliscy”, reż. Vitaly Mansky, Łotwa, Niemcy, Estonia, Ukraina, 112’

“Chirurg rebeliant”, reż. Erik Gandini, Szwecja, 52’,

“Cud św. Łazarza”, reż. Nicolas Muñoz, Hiszpania, 57’

“Desert coffee”, reż. Mikael Lypinski, Polska, 53’

“Dum Spiro Spero”, reż. Pero Kvesić, Chorwacja, 52’,

“Generał i ja”, reż. Tiana Alexandra Silliphant, Wietnam, 97’

“Kobieta i lodowiec”, reż. Audrius Stonys, Litwa, Estonia, 57’,

“Opera o Polsce”, reż. Piotr Stasik, Polska, 60’

“Pakt Adriany”, reż. Lissette Orozco, Chile, 96’

“Prawie na miejscu”, reż. Jacqueline Zünd, Szwajcaria, 80’,

“Przy torach”, reż. Dieter Schumann, Niemcy, 85’,

“Rodzina z plasteliny”, też. Moriya Benavot, Izrael, 56’

“Szkoła życia”, reż. David Rane, Neasa Ní Chianáin, Irlandia, Hiszpania, 100’

“Teatromanka”, reż. Matiss Kaza, Łotwa, USA, 52’, premiera polska

“Ultra”, reż. Balázs Simonyi, Węgry, Grecja, 81’, premiera polska

57. Krakowski Festiwal Filmowy odbędzie się w dniach 28 maja - 4 czerwca 2017 roku.

Szczegółowy program zostanie opublikowany w pierwszych dniach maja.

Więcej szczegółów: www.krakowfilmfestival.pl
[mat. prasowe]